|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از گذر زمان و گذشتن روزها صحبت می‌کند. او می‌گوید که روزی خواهد رسید که غم‌هایش از بین برود. راحتی و درد هر دو موقتی هستند و مانند نسیمی در سحرگاه می‌گذرند. همچنین، اشاره دارد که برای همه افراد، شادی و غم تجربه‌ای گذراست و کسی خوشبخت است که با آگاهی و درک از این گذر احساس کند.
هوش مصنوعی: هر روزی که به خاطر خوشحالی و شادی تو می‌گذرد، امید دارم که یک روز من هم از غم و اندوه بزرگ زندگی‌ام رهایی پیدا کنم.
هوش مصنوعی: در نهایت، نه آرامش تو باقی می‌ماند و نه سختی‌ها و مشکلاتت؛ هر دو مانند نسیم سحرگاه، سریع و بی‌صدا می‌گذرند.
هوش مصنوعی: هر کسی در زندگی خود با خوشی‌ها و ناخوشی‌هایی روبرو می‌شود و این امر دائمی نیست. اما کسی که با آگاهی و درک به این لحظات گذرا نگاه کند، خوشبخت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.