هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به تنازع و خودخواهی میان انسان‌ها اشاره دارد. دنیاطلبان در انتظار هستند تا فرصت‌ها و منافع خود را به دست آورند، حتی اگر این امر به ضرر دیگران باشد. نویسنده به تضاد و مصیبت‌های ناشی از این دنیادوستی می‌پردازد و نشان می‌دهد که در نهایت، این خودخواهی فقط به زوال و مرگ منجر می‌شود. در نهایت، به پیوند عواطف انسانی و تأثیر مرگ بر حسرت‌ها و فقدان‌ها اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به تنازع و خودخواهی میان انسان‌ها اشاره دارد. دنیاطلبان در انتظار هستند تا فرصت‌ها و منافع خود را به دست آورند، حتی اگر این امر به ضرر دیگران باشد. نویسنده به تضاد و مصیبت‌های ناشی از این دنیادوستی می‌پردازد و نشان می‌دهد که در نهایت، این خودخواهی فقط به زوال و مرگ منجر می‌شود. در نهایت، به پیوند عواطف انسانی و تأثیر مرگ بر حسرت‌ها و فقدان‌ها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دنیاطلبان منتظر هستند که از سهم خود بهره‌مند شوند و زندگی را به دست آورند.
هوش مصنوعی: آنها آرزو دارند که یکدیگر به فنا بروند تا به هدف خود برسند.
هوش مصنوعی: در سوگ مرگ خر، سگ هم ناراحت می‌شود و شکم او از این غم پر می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون سرو تو از قبا برآید
آه از من مبتلا برآید
با یاد خط تو زنده گردم
گر از گل من گیا برآید
جایی که تو همچو مه برآیی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.