هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و درد دلش سخن می‌گوید و می‌داند که با صحبت کردن دربارهٔ آن، می‌تواند آرامش و شادی را به وجود آورد. او بیان می‌کند که این غم مانند گنجی است که از دل ویران او سرچشمه می‌گیرد و با یاد عشق، زندگی‌اش را سرشار از سرمستی و هوشیاری می‌کند. در نهایت، او از نوعی بی‌توجهی به ستم‌های دنیا و فریادهای دیگران سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: غم دل را با تو در میان می‌گذارم، چون می‌دانم که از شنیدنش خوشحال خواهی شد. تو مثل گنجی هستی که زندگی و خرمی به خاطر ویران من می‌دهی و آن را آباد می‌کنی.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و درد دلش سخن می‌گوید و می‌داند که با صحبت کردن دربارهٔ آن، می‌تواند آرامش و شادی را به وجود آورد. او بیان می‌کند که این غم مانند گنجی است که از دل ویران او سرچشمه می‌گیرد و با یاد عشق، زندگی‌اش را سرشار از سرمستی و هوشیاری می‌کند. در نهایت، او از نوعی بی‌توجهی به ستم‌های دنیا و فریادهای دیگران سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: غم دل را با تو در میان می‌گذارم، چون می‌دانم که از شنیدنش خوشحال خواهی شد. تو مثل گنجی هستی که زندگی و خرمی به خاطر ویران من می‌دهی و آن را آباد می‌کنی.
هوش مصنوعی: از نوشیدن زیبایی، در حالی که سرگرم کار خود هستی، نه غافلی از ظلم و ستم اطراف و نه از فریاد و ناله مردم آگاه می‌شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.