به عشق روی تو، چون لاله داغ می طلبم
گدای کوی مغانم، ایاغ می طلبم
شبی به خواب من تیره روزگار بیا
سیاه خیمه نشینم، چراغ می طلبم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
به عشق روی تو، چون لاله داغ می طلبم
گدای کوی مغانم، ایاغ می طلبم
شبی به خواب من تیره روزگار بیا
سیاه خیمه نشینم، چراغ می طلبم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی معشوقش اشاره می‌کند و از آن چون لاله‌ای داغ و سوزان طلب می‌کند. او در دل آرزو دارد که شب‌هنگام، معشوقش را در خواب ببیند و برای روشنایی و امید در زندگی‌اش، نوری می‌طلبد. شاعر خود را گدایی در کوی عشق توصیف می‌کند که به دنبال الهام و روشنی است.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، مانند لاله‌ای که داغ عاشقی می‌طلبد، من هم که گدایی کوی معشوقه‌ام، عشق و محبت تو را طلب می‌کنم.
هوش مصنوعی: یک شب در خواب، از روزهای سیاه و غم‌انگیز خود به یاد می‌آورم و در دل تاریکی خیمه‌ام، به دنبال نوری می‌گردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.