به رنگین جلوه ای در خون کشیدی، گوشه گیران را

ز شادی بخیه های خرقه ها چاک کفن ها شد

پر از مضمون عبرت مانده ام، پیچیده طوماری

ز پیری قامت فرسوده ام، صرف شکن ها شد