لب گویای من چون شمع، مقراض سخن‌ها شد
زبان روشنم، افسانه‌ساز انجمن‌ها شد
ز بس سر می‌زند ز اندیشه‌ام، یاد خط سبزش
ز نقش پای کلکم، صفحه‌ها رشک چمن‌ها شد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
لب گویای من چون شمع، مقراض سخن‌ها شد
زبان روشنم، افسانه‌ساز انجمن‌ها شد
ز بس سر می‌زند ز اندیشه‌ام، یاد خط سبزش
ز نقش پای کلکم، صفحه‌ها رشک چمن‌ها شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از قدرت بیان و زبان خود سخن می‌گوید. او می‌نویسد که زبانش مانند شمعی است که روشنی می‌بخشد و داستان‌ساز انجمن‌ها می‌شود. همچنین، به خاطر یادآوری افکار و خاطراتش، احساس حسادت به زیبایی طبیعت و چمن‌ها را دارد. به طور کلی، شعر بیانگر دغدغه‌های فکری و زیبایی بیانی شاعرانه است.
هوش مصنوعی: زبان من مانند شمع، درخشندگی و روشنی دارد و با بیانم، داستان‌هایی را برای جمع‌ها روایت می‌کنم.
هوش مصنوعی: از شدت فکر و خیال من، یاد آن خط سبز که به جا مانده از پای قلمم است، باعث شده که ورق‌ها و صفحات به زیبایی چمن‌ها جلوه کنند و به آنها حسادت ورزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.