لب گویای من چون شمع، مقراض سخنها شد

زبان روشنم، افسانه ساز انجمنها شد

ز بس سر می زند ز اندیشه ام، یاد خط سبزش

ز نقش پای کلکم، صفحه ها رشک چمن ها شد