در قید غمم، خاطر آزاد کجایی؟
تنگ است دلم، قوت فریاد کجایی؟
دیری ست که دارم سر راه نگهی را
صیدی سر تیر آمده، صیّاد کجایی؟
بیرون وجود، امن و امان عجبی بود
هستی رهِ ما زد، عدم آباد کجایی؟
کو همنفسی، تا نفسی شاد برآرم؟
مجنون تو کجا رفتی و فرهاد کجایی؟
دیری ست که رفتیّ و ندارم خبر از تو
بازآ، دل آواره، خوشت باد، کجایی؟
ای ناوک تأثیر که کردی سفر از دل
می‌خواست تو را ناله به امداد کجایی؟
با آنکه نیاوردی، یک بار ز ما یاد
ای آنکه نرفتی دمی از یاد کجایی؟
رسوای جهان می‌کندم، هند جگرخوار
غم پرده در افتاده، دل شاد، کجایی؟
می خواستی آزرده ببینی دل ما را
اکنون که غمت داد ستم داد، کجایی؟
هم دوشی آن سروقد، اندیشهٔ دوری ست
شرمی بکن، ای جلوهٔ شمشاد کجایی؟
در عشق به یک جلوه، حزین کار تمام است
من برق به خرمن زدم، ای باد کجایی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل، شاعر از فقدان و دوری محبوب می‌گوید و احساس دل‌تنگی و غم عمیق خود را بیان می‌کند. او به جست‌وجوی محبوب می‌پردازد و از نبود او در زندگی‌اش صحبت می‌کند. شاعر به زیبایی و خوش‌خلقی محبوب اشاره می‌کند و غم و رنجی که دوری او به دلش آورده است را توصیف می‌کند. در نهایت، او از چشم‌انتظاری و آرزو برای بازگشت محبوب و برآورده شدن شادی‌ها می‌گوید.
هوش مصنوعی: من در غم خود گرفتارم و دل تنگی دارم، تو کجایی که به من آرامش بدهی و به فریاد من پاسخ دهی؟
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در انتظار یک نگاه هستم، مثل اینکه به دام افتاده‌ام. صیاد، تو کجایی؟
هوش مصنوعی: در خارج از وجود، حس عجیبی از آرامش و امنیت وجود دارد. اما وقتی که به سمت هستی می‌رویم، به ناکجا و عدم می‌رسیم که آباد نیست. کجاست آن مکان امن و آرام؟
هوش مصنوعی: کسی را پیدا کن که با او همدم شوم و شادی‌ام را با او تقسیم کنم. ای مجنون! تو کجا رفتی و ای فرهاد! تو کجایی؟
هوش مصنوعی: مدتی است که از تو خبری ندارم. دوباره برگرد، دل بی‌قرار من خوش باشد، کجا هستی؟
هوش مصنوعی: ای تیر زیبایی که باعث شدم دل به تو دل ببندد، دلم از دوری‌ات ناله می‌کند و از تو می‌خواهد که کجا هستی؟
هوش مصنوعی: با این که تو هیچ گاه به یاد ما نیامدی، ای کسی که هرگز از یاد ما نرفتی، اکنون کجایی؟
هوش مصنوعی: من با اظهار ناگواری‌هایم در جهان رسوا می‌شوم، در حالی که دل شاد و خوشحالی دارم. ای هند جگرخوار، کجایی که پرده غم دریده شده است؟
هوش مصنوعی: می‌خواستی ما را ناراحت ببینی، حالا که غم تو به ما آسیب زده، کجا هستی؟
هوش مصنوعی: در کنار آن جوان بلند قامت، فکر و یاد دوری تو باعث خجالت من است. ای زیبایی مانند شمشاد، کجایی؟
هوش مصنوعی: در عشق، وقتی به یک جلوه خاص توجه کنیم، همه چیز به پایان می‌رسد و من به شدت تحت تأثیر آن قرار گرفته‌ام. حالا به باد می‌گویم که کجایی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.