در پرده خط، خال به صد ناز گرفتی
از مرغ دلم دانه چرا بازگرفتی
کردی ز شکنج قفس امروز برونم
کز بال و پرم قوّت پرواز گرفتی
دست تو به تعمیر دل ای عشق مبارک
هر رخنه که بود از گهر راز گرفتی
پیداست که ریزد پر و بال طلب ما
زین اوج که در جلوه گه ناز گرفتی
شد نغمهٔ کلک تو حزین آفت هوشم
زین شعبده، کار از کف اعجاز گرفتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به معشوق خود خطاب میکند و از او میخواهد که چرا دلش را در این بازیها و نازهایش گرفتار کرده است. او احساس میکند که از قفس محدودیتها آزاد شده، اما هنوز قدرت پرواز و آزاد شدن کامل را ندارد. عشق را به عنوان نیرویی توصیف میکند که باعث ترمیم دل او شده و او را از تنهایی نجات میدهد. در نهایت، شاعر ابراز میکند که نغمههای او تحت تأثیر جذابیتهای معشوق، حالتی حزین و خاص پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: در میان خطوط چهرهات، خالی زیبا با ناز داری و من نمیدانم چرا دانهای را که برای دل من بود، پس گرفتی.
هوش مصنوعی: امروز از قید و بندهای سختی که در قفس بودم رهایم کردی و دیگر نمیتوانم پرواز کنم چون بال و پرم را از من گرفتهای.
هوش مصنوعی: دست تو بر اصلاح قلب من، عشق عزیزم، مبارک باشد. هر عیب و نقصی که در دل من بود، تو با اسرار خود برطرف کردی.
هوش مصنوعی: مشخص است که خواستههای ما به خاطر شکوه و زیبایی تو از ارتفاعی که داریم، کمرنگ شده است.
هوش مصنوعی: نغمهٔ تو به قدری تاثیرگذار و غمانگیز شده که ذهنم را تحت تاثیر قرار داده و از این کار شگفتانگیز، قدرت جادوگریات را از دست دادهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.