گر چنین پر رخنه از سوز جگر خواهد شدن
نامهٔ من، دام مرغ نامه‌بر خواهد شدن
دست بی صبری اگر از سینه ام فارغ شود
هر قدر چاکی ست، درکار جگر خواهد شدن
رنگ غمّاز است و دل نالان و مژگان خون فشان
عشقبازی های پنهانم سمر خواهد شدن
گر چنین ماند به دل اندوه آن نازک میان
رشته ی جان من آن موی کمر خواهد شدن
سرنوشت خود حزین از شمع محفل فهم کن
زندگانی صرف آه بی اثر خواهد شدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر بیانگر حالتی عاطفی و درد درونی است. شاعر از سوز دل و غم ناشی از عشق سخن می‌گوید که باعث آسیب دیدن روح و جسمش شده است. او به احساس ناتوانی و ناراحتی اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر این حالت ادامه یابد، جانش به دردها و زخم‌های عمیق تبدیل خواهد شد. در نهایت، شاعر با ناامیدی از زندگی، به بی‌اثر بودن آن اشاره می‌کند و حسی از اندوه و تاثر را در بیانش حس می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر نامه‌ام به خاطر سوز دلم این‌گونه پر از اشک و غم شود، به زودی مثل دام برای جلب توجه دیگران عمل خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر دست صبر و تحمل من از دل و جانم جدا شود، هر چقدر هم که زخم و مشکلی باشد، درد و رنجی مضاعف برایم پیش خواهد آمد.
هوش مصنوعی: دل من از غم و اندوه در حال زاری است و اشک‌هایم مانند خون از چشمانم جاری می‌شود. عشق‌های پنهان من به زودی برملا خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر این حالت ادامه پیدا کند و غم در دل بماند، آن موهای نازک که به روح من مربوط می‌شود، دیگر نابود خواهد شد.
هوش مصنوعی: سرنوشت غم‌انگیز خود را مانند شمعی در محفل درک کن؛ زیرا زندگی فقط به صرف ناراحتی و بی‌تأثیر بودن خواهد گذشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.