سپندآسا در آتشخانه می‌رقص
به بال شعله، چون پروانه می‌رقص
بیفکن خرقه، هنگام سماع است
ز مستوری برآ، مستانه می‌رقص
سرودی نیست به از غلغل می
به پای شیشه چون پیمانه می‌رقص
اگر مست سماعی در ره شوق
به یاهوی دل دیوانه می‌رقص
نه ای کمتر حزین از ذره در عشق
مدام از جلوهٔ جانانه می‌رقص
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف رقصی پرانرژی و آزاد در آتشخانه می‌پردازد. او با الهام از حرکت شعله‌های آتش، رقص را به عنوان نمادی از شور و شوق بیان می‌کند. در این حالت، فرد رقصنده با خیال راحت و با حذف موانع، به شادی و مستی دست می‌یابد. شاعر تأکید می‌کند که این رقص زیباترین سرود است و رقص در عشق و شور زندگی همیشگی است. او به تماشاگران اشاره می‌کند که هیچ‌کس نباید کمتر از ذره‌ای از این عشق و شور حزین باشد.
هوش مصنوعی: در آتشخانه، شعله‌ها به طرز زیبایی می‌رقصند و مانند پروانه‌ای که به دور آتش می‌چرخد، حرکات شگفت‌انگیزی انجام می‌دهند.
هوش مصنوعی: لباس دینی خود را کنار بگذار و اجازه بده که در زمان گوش دادن به موسیقی احساساتت آزاد شوند. از حالت پنهان خارج شو و مانند مستان با شادی برقص.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی به اندازه صدای دلنشین شراب در پای شیشه‌ای که در حال رقصیدن است، زیبا نیست.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر عشق و شوق غرق در سرمستی هستی، مانند کسی که از شوق دیوانه شده، با دل شاد برقص.
هوش مصنوعی: نه از ذره‌ای غمگین‌تر باش و در عشق پیوسته، از زیبایی معشوقه‌ات به وجد بیا.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صنم می‌گوی و در بتخانه می‌رقص
نوایی می‌زن و مستانه می‌رقص
عجب ذوقی بود در رقص مستی
تو نیز ای باده در پیمانه می‌رقص
بر افشان دست بر ناموس و آنگه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.