سپندآسا در آتشخانه می‌رقص
به بال شعله، چون پروانه می‌رقص
بیفکن خرقه، هنگام سماع است
ز مستوری برآ، مستانه می‌رقص
سرودی نیست به از غلغل می
به پای شیشه چون پیمانه می‌رقص
اگر مست سماعی در ره شوق
به یاهوی دل دیوانه می‌رقص
نه ای کمتر حزین از ذره در عشق
مدام از جلوهٔ جانانه می‌رقص