بستم کمر چو عنقا در بی نشانی خویش
بر جا گذاشتم نام، از ناتوانی خویش
چون من کسی مبادا، تنها ز یار و محرم
دل نیست، با که گویم، درد نهانی خویش؟
اشک سبک عنانم صحرانورد وحدت
از شهربند دلها، بردم گرانی خویش
بار گران هستی، از دوش خود فکندیم
جان را کجا توان برد بی یار جانی خویش؟
عهد بهار سست است ای بلبل چمن سیر
گلشن چه طرف بسته، از گل افشانی خویش
تا چند می توان گفت، خونین دلان میازار؟
آن مست، ناز دارد با سرگرانی خویش
شمعی حزین ، نزیبد خاموشیت به محفل
روشن به عالمی کن، آتش زبانی خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس تنهایی و جدایی خود سخن میگوید و به بینشانی و ناتوانیاش اشاره میکند. او بیان میکند که در دلش کسی نیست که با او از دردهای پنهانش بگوید. شاعر احساس میکند که بار سنگین وجود را از دوش خود برداشته و بدون یار زندگی، روحش در فشار است. او به بلبل چمن میگوید که عهد بهار ناپایدار است و باید از زیباییها بهرهبرداری کرد. همچنین، او به تصویر شمعی حزین اشاره میکند که بهتر است خاموش نماند و با آتش زبانش جهانی را روشن کند. در مجموع، این شعر ترکیبی از درد، تنهایی و جست و جوی زیبایی و روشنایی است.
هوش مصنوعی: به خودم مسلط شدهام و مانند پرندهای افسانهای، در دنیای ناشناختهها گام برداشتهام. تنها چیزی که از خود به جا گذاشتهام، نام من است که حاصل ناتوانیها و کمبودهای من است.
هوش مصنوعی: من همچون کسی نیستم که تنها از یار و کسی که با دلش آشنا باشد، سراغ بگیرم. حالا با که باید درد و راز درونم را بگویم؟
هوش مصنوعی: اشک من به عنوان نشانهای از احساسات عمیقم، آزادانه در سفر به سمت وحدت و یکی شدن میرسد. این باری که بر دوش دارم، ناشی از وابستگیها و دلمشغولیهای عاطفیم به دیگران است.
هوش مصنوعی: بار سنگین زندگی را از دوش خود برداشتهایم، اما بدون همراه و یار جان خود، نمیدانیم کجا برویم.
هوش مصنوعی: بلبل عزیز، دوران بهار دوام زیادی ندارد. با وجود این، باغ و گلستان شاهد زیباییهای تو هستند که به همه جا پخش میشود.
هوش مصنوعی: چقدر میتوان بر دلهای خونین و رنجیده دردمند اصرار کرد؟ آن عاشق مست با رضایت و خوشی خود در حال لذتبردن است.
هوش مصنوعی: شمعی غمگین در گوشهای قرار دارد و خاموش بودنش در جمع روشنها جایی ندارد. برای جهانی که در آن هستی، آتش وجود خود را به زبان بیاور.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر دشمنان شمردم، عیب نهانی خویش
خود را خلاص کردم، از پاسبانی خویش
بر دشمنان شمردم عیب نهانی خویش
خود را خلاص کردم از پاسبانی خویش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.