تا کی توان ز عمر، فریب سراب خورد؟
باید نهاد لب به لب تیغ و آب خورد
پیمانهٔ نگاه تو از ما اثر نهشت
این طرفه مجلسی ست که ما را شراب خورد
کوته تر است از نگه نارسای ما
دور از تو بس که رشتهٔ جان پیج و تاب خورد
بر هر چه تافت نور محبّت صفا گرفت
پاک است هر زمین نجس، کآفتاب خورد
عشق از ازل بلای دل و جان بود حزین
آتش غریب نیست که خون کباب خورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر به عمق مشکلات و رنجهای عشق و زندگی میپردازد. او به فریبهای عمر و ناتوانی انسان در مقابل سرابها اشاره کرده و بیان میکند که باید با واقعیتها مواجه شد. همچنین از تأثیر نگاه محبوب و احساسات درونی سخن میگوید و به پیچیدگیهای عشق و دردهایی که بر دل و جان میگذرد، اشاره میکند. در نهایت، عشق را به عنوان بلایی قدیمی و آتشینی توصیف میکند که به جان و دل آسیب میزند.
هوش مصنوعی: چقدر میتوان زمان را با توهمات بیفایده گذراند؟ باید جسارت به خرج داد و ریسک کرد، حتی اگر پیامدش خطرناک باشد.
هوش مصنوعی: نگاه تو به ما تأثیر عمیقی گذاشته و اینجا مجلسی برپا شده که ما در آن مشغول نوشیدن شراب هستیم.
هوش مصنوعی: چشم ما به سوی توست و این دوری از تو برای ما بسیار سخت و آزاردهنده است. رشتهٔ جان ما به شدت در هم پیچیده و تحت فشار است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که زیر نور محبت قرار گیرد، پاک و صاف میشود. حتی اگر زمینی ناپاک باشد، با تابش آفتاب، آن ناپاکی رفع میشود.
هوش مصنوعی: عشق از دیرباز برای دل و جان درد و رنجی بوده است، مانند آتش نادانی که نمیتوان آن را نادیده گرفت و باعث سوخته شدن احساسات میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.