غرور ناز با کوه تحمّل برنمی‌آید
به خودداری من سیل تغافل برنمی‌آید
نه آن مرغ است دل، کآسان گذارد آشیان خود
به افسون از خم آشفته کاکل برنمی‌آید
بود هرچند گوش نغمه‌سنجانِ چمن سنگین
صفیر زاغ با گلبانگ بلبل برنمی‌آید
به صحرا گر نمایی چهره، رو پنهان کند لاله
به گلشن گر گشایی زلف، سنبل برنمی‌آید
نمی‌گردد به مستی آشنا چون پاس مستوری
تغافل‌پیشهٔ من، با تجمّل برنمی‌آید
قد خم دیده‌ام، پر دیده طوفان حوادث را
کند هرقدر طغیان، سیل با پل برنمی‌آید
حزین از خامه‌ات گل کرده سامان سیه‌بختی
ز خجلت بلبل مخمور آمل برنمی‌آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی دشواری‌های زندگی و تضاد بین غرور و حقیقت است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که یکی از عوامل مهم در تحمل مشکلات، خویشتنداری و عدم غرور است. او به ضعف‌ها و ناتوانی‌هایی که ممکن است در زندگی پیش بیاید، اشاره می‌کند و به نوعی به ناامیدی و غم در زندگی می‌پردازد. به‌خصوص، شاعر به مقایسه‌های زیبایی‌شناسانه در طبیعت اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی زیبایی‌ها و ظواهر هم نمی‌توانند مانع از بروز مشکلات و چالش‌ها شوند. در نهایت، نتیجه‌گیری این است که در زندگی، با وجود زیبایی‌ها و جذابیت‌ها، نیاز به آگاهی و پذیرفتن واقعیت‌ها داریم.
هوش مصنوعی: غرور و ناز نمی‌تواند در برابر صبر و استقامت مانند کوه ایستادگی کند. خودداری و بی‌تفاوتی من هم مانند سیلی بزرگ نمی‌تواند بر بی‌توجهی و نادیده گرفتن مشکل غلبه کند.
هوش مصنوعی: دل مانند آن پرنده‌ای نیست که به سادگی جا و مکانی خود را به خاطر جاذبه‌های فریبنده ترک کند؛ زیرا از زیبایی و آشفتگی‌اش چیزی نمی‌بارد.
هوش مصنوعی: اگرچه در این جهان زیبایی‌های زیادی وجود دارد، اما صدای زاغ که سنگین و ناهنجار است، نمی‌تواند با صدای دل‌نواز بلبل که از دل به دل می‌رسد، مقایسه شود.
هوش مصنوعی: اگر در صحرا چهره‌ات را نشان بدهی، لاله‌ها روی خود را می‌پوشانند و اگر در باغ زلف‌هایت را باز کنی، سنبل‌ها سر برنمی‌آورند.
هوش مصنوعی: مستی و شوق زندگی به آسانی به کسی نشان داده نمی‌شود، چون من به شکلی معنادار و با احتیاط از آن پرهیز می‌کنم و نمی‌گذارم که دیگران از حال من آگاه شوند.
هوش مصنوعی: من سرم را به خاطر سختی‌ها و مشکلات زندگی خم کرده‌ام، اما هرچقدر هم که شرایط سخت و پرچالش شود، هیچ‌کس نمی‌تواند پل را بشکند و از مسیری که ساخته شده، عبور کند.
هوش مصنوعی: حزین با قلم خود به بیان مشکلات و دردهای زندگی پرداخته و نشان می‌دهد که سیه‌بختی او به خاطر شرم و حیا است. بلبل مست، که در حال سرودن است، از بیان این درد و رنج ناتوان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.