هر چه بستیم و گشودیم عبث
هر چه گفتیم و شنودیم عبث
راه مقصود به جایی نرسید
پای پر آبله سودیم عبث
غفلت از حادثهٔ دهر بلاست
در ره سیل غنودیم عبث
عرصهٔ هر دو جهان تنگ فضاست
بال پرواز گشودیم عبث
عالمی چهره به ما گشته حزین
عبث آیینه زدودیم، عبث
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
هر چه بستیم و گشودیم عبث
هر چه گفتیم و شنودیم عبث
راه مقصود به جایی نرسید
پای پر آبله سودیم عبث
غفلت از حادثهٔ دهر بلاست
در ره سیل غنودیم عبث
عرصهٔ هر دو جهان تنگ فضاست
بال پرواز گشودیم عبث
عالمی چهره به ما گشته حزین
عبث آیینه زدودیم، عبث
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیهوده بودن تلاش‌ها و گفت‌وگوها اشاره می‌کند. هر چه می‌بندیم و می‌گشاییم، هر چه می‌گوییم و می‌شنویم، به نتیجه‌ای نمی‌رسیم و تمامی این اعمال عبث به نظر می‌رسند. او به غفلت از حوادث زمان اشاره کرده و احساس می‌کند که در جهانی کوچک و تنگ مانده‌اند. همچنین، از تغییر حالت جهان به حالت غمناک صحبت می‌کند و می‌گوید که تلاش برای پاک کردن این غم نیز بی‌فایده است. شاعر از ناامیدی و عبث بودن تمامی تلاش‌ها سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: هرچه تلاش کردیم و محدودیت‌ها را کنار زدیم، بی‌فایده بود. هر چه گفتیم و شنیدیم، نتیجه‌ای نداشت.
هوش مصنوعی: راه رسیدن به هدف به جایی نرسید و ما فقط به بیهوده زحمت کشیدیم. پای ما پر از آبله شده، اما نتیجه‌ای حاصل نشده است.
هوش مصنوعی: غفلت از اتفاقات زمان، مصیبت بزرگی است. ما در مسیر زندگی بی‌دلیل خوابیده‌ایم و غافل هستیم.
هوش مصنوعی: دو جهان به قدری تنگ است که جایی برای پرواز آزادانه نیست، هرچند تلاش کردیم، اما نتیجه‌ای نداشت.
هوش مصنوعی: جهان به ما تبدیل شده است به تصویر غمگینی و بیهوده، ما هم بی‌فایده آینه‌ها را پاک کردیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.