رضا راوند
تاریخ پیوستن: ۳م مرداد ۱۴۰۱
آمار مشارکتها: | |
---|---|
حاشیهها: |
۸ |
رضا راوند در ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۹ در پاسخ به امین کیخا دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱ - پادشاهی ضحاک تازی هزار سال بود:
درود بر شما دوست عزیز.
واژه ی سپاسگزار را با این املا بنویسید، لطفاً!
گزاردن یعنی به جا آوردن یا تعبیر کردن
گذاشتن یعنی نهادن یا وضع کردن
جسارت منو ببخشید.
رضا راوند در ۱ سال قبل، چهارشنبه ۶ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۳ در پاسخ به پويا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:
استاد شجریان هم سراب خواندند.
رضا راوند در ۲ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۱۱ در پاسخ به مجید دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۱:
درود دوست من . نمی دانم کی نوشتی این پیام رو و تاکنون به پاسخ رسیده ای یا نه ... ولی دم درکشیدن یعنی ساکت شدن.
رضا راوند در ۲ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۷ در پاسخ به میلاد دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۲ - حکایت در این معنی:
درود بر شما. بیت بسیار زیبایی هست ولی من تو خوندنش مشکل دارم. چطور باید خوند؟
رضا راوند در ۲ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۶ در پاسخ به Sajjad دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۲ - حکایت در این معنی:
ت تن تن ت تن تن ت تن تن ت تن
رضا راوند در ۵ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۰۵ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۰:
خمیازه [؟؟؟] چه واکند آغوش اشتیاق
به نظر میرسد در [؟؟؟] باید یک سیلاب جا افتاده باشد.
مثلاً باید اینطور باشد: خمیازهام، خمیازهها، ...
سپاسگزارم بابت هر آنچه در راه اعتلای فرهنگ و ادب زبان فارسی انجام میدهید.
رضا راوند در ۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۲ آبان ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹۶:
زنده یاد بابا شهابی (خواننده کرد) در تصنیف زیبایی که این غزل را با شعر کردی دیگری ترکیب کرده و خوانده است، بیت اول را اینگونه می خواند:
ای پاک از آب و از گل پایی بر این کلم نه
از دست (و) دل شدستم دستی بر این دلم نه
البته این تصنیف با همراههی سه تار روانشاد استاد جلال ذوالفنون می باشد.
رضا راوند در ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۲ در پاسخ به بابک سپهر دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱ - پادشاهی ضحاک تازی هزار سال بود: