پوریا محمدزاده
پوریا محمدزاده در ۲ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۱۲ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:
سلام بر شما سعدی در این مصرع دین خودش را بر ادیان دیگر برتری نداده اشتباه متوجه شدین گبر و ترسا یعنی یه عده ای که لایق روزی نیستند و یه عده ای که لایق هستند چه ترسا باشه یا مسلمان. اما لطف و کرامت حق نسبت به همه هست.اشکال ما ایرانی ها اینه که به جای مفعوم شعر دنبال جزئیات شعر هستیم.موفق باشید.
پوریا محمدزاده در ۲ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۵۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:
با سلام بر شما دوستداران اهل شعر و ادب آثار ادبی را فقط از یک جنبه ای که شاعر یا نویسنده به ان اشاره کرده نمیتوان دید از همه جوانب باید نگریست.باران رحمت بی حسابش همه را رسیده.صرفا نمیتوان از دید رزاق بودن یکسان خداوند نسبت به همه و محرم عیوب بودن حق نگاه کرد از جوانب دیگری مثل نعمت برخورداری همه انسانها از حق تعالی برگزیدگان حق تعالی برای پیمودن مسیر درست زندگی، از انبیاالله گرفته تا کسانی که مقام رسالت از سوی خداوند بر عهده داشته اند.حتی ان زمان که پیشوایان عزیز ما چهارده معصوم نبوده اند، نعمت عقل و توانایی و این غربی و شرقی نمیشناسد.بهتر است از مطالب اشعار که نیاکان ما مثل این شیخ نامدار برای ایندگان حتی سالیان سال در اختیار گذاشته اند در مسائل زندگی خود بیشتر نگاه کنیم.خیلی خوب هست که سخنان برگزیدگان خداوند را به نثر شیوا نگارید حضرت محمد مصطفی:هر گاه که یکی از بندگان گنه کار پریشان روزگار دست انابت به امید اجابت به درگاه حق جل و علا بردار ایزد تعالی در وی نظر نکند بازش بخواند باز اعراض کند بازش به تضرع و زاری بخواندحق سبحانه تعالی فرماید یا ملائکتی قد استحییت من عبدی و لیس له غیری فقد غفرت له.دعوتش را اجابت کردم و حاجتش براوردم که از بسیاری دعا و زاری بنده همی شرم دارم.کرم بین و لطف خداوندگار گنه بنده کردست و او شرمسار موفق باشید.
پوریا محمدزاده در ۲ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۷:
سلام بر شما دوستداران اهل شعر و ادب.اینطور که در روایات نقل شده خواجه حافظ شیرازی با یکی از دختر اربابان آن روزگار ازدواج میکند.در برخی منابع نام او شاخه نبات بوده،اما این نام غیر مرسوم بوده احتمالا حافظ این نام را به خاطر شیرین زبانی معشوقه اش نسبت داده.در چندین غزل او نام نسرین را آورده که اشاره به همسرش دارد اما به صراحت و روشنی نام وی را نبرده.اما چیزی که مهم است حافظ عشق زمینی را دریچه ای برای رسیدن به عشق آسمانی میداند به عبارتی یار زمینی اش همان همسرش را راهی برای نزدیک تر شدن به حق تعالی میداند.علاقه او به همسرش چنان زیاد بوده که بعد از مرگ او هرگز تجدید فراش نکرد و این نشان استقامت و پایداری حافظ در عشق به یارش بوده. یا رب به خدایی خداییت. وانگه به کمال پادشاییت. کز عشق به غایتی رسانم. کو ماند اگر چه من نمانم.