محمدجواد بوالحسنی
شاگرد همیشگی ادب پارسی
محمدجواد بوالحسنی در ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۲۹:
درود
این چند بیت درس بزرگی دارد در باب مسئله امروز جامعه ما..
کجا آن سر و تاج شاهنشهان
کجا آن بزرگان و فرخ مهان
کجا آن سواران گردنکشان
کزیشان نبینم به گیتی نشان
کجا ان پری چهرگان جهان
کزیشان بدی شاد جان مهان
هرانکس که رخ زیر چادر نهفت
چنان دان که گشتست با خاک جفت
محمدجواد بوالحسنی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۰۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۴:
درود
اتفاقات پایانی پادشاهی جمشید و قدرت گرفتن ضحاک بسیار اینهمانی دارد با دوران معاصر و بس عجیب است ، گویی استاد بزرگ توس ، پیشگویی را در اختیارمان گذاشته بوده و البته دانسته نشد.
یادش تا ابد گرامی باد
محمدجواد بوالحسنی در ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ میرزاده عشقی » جمهوری نامه » بخش ۴ - جمهوری نامه:
درود
در حالی که مستندات موجود دقیقا نشان میدهد که عاملان و آمران قتل مرحوم میرزاده عشقی چه کسانی بودند ، باز هم اصرار بر اینکه رضا خان او را کشته ، عجیب است و شائبه برانگیز...
اگر پیدا شود در ملک یک فرد
بمانند رضا خان جوان مرد
محمدجواد بوالحسنی در ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۴۶ در پاسخ به Sina Radmanesh دربارهٔ میرزاده عشقی » جمهوری نامه » بخش ۴ - جمهوری نامه:
درود و بدون شرح
اگر پیدا شود در ملک یک فرد
بمانند رضا خان جوان مرد
محمدجواد بوالحسنی در ۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:
درود
شعر استاد کاملا واضح است و از تفسیر به رای بی نیاز....
چرا بعضی از دوستان با می و مستی زاویه دارند و اصرار عجیبی به اینکه استاد می نمینوشیده و مستی ناصواب است دارند ....؟؟
خیلی واضح از روزگار دون پرور شکایت دارد و همه گرفتاری ها را از مکر روزگار میداند و برای رهایی از این ناراستی ها ، مستی و راستی را پیشنهاد میدهد و این مضمون در ادبیات ما فراوان است در همه دوران ها .....
حافظم در مجلسی ، دُردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت میکنم
محمدجواد بوالحسنی در ۱ سال قبل، یکشنبه ۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۲۸ در پاسخ به حامد دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:
درود
استاد در بیتی میگوید؛
حافظم در مجلسی ، دُردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت میکنم
محمدجواد بوالحسنی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۴ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:
درود
این غزل ، به زیباترین و هنرمندانه ترین شکل ممکن ، یک صحنه اروتیک را تشریح میکند و هدفش از تشریح این صحنه ، اعتراض به زاهدان و خشک مذهبان است که به جمود فکری رسیده اند ، البته اعتراض لسان الغیب به شریعت مداران منجمد شده ،،،،،، . در همه جای غزلیاتش بسیار گسترده است ، ولی در این غزل به زیبایی از تصویر سازی استفاده میکند... به نظر من باید به صورت نماهنگ(ویدئو کلیپ) البته بدون سانسور ساخته شود.
البته استاد ، کار را برای طراح لباس و چهره پرداز و طراح صحنه و البته برای تنظیم کننده موسیقی و بقیه عوامل بسیار ساده کرده و همه را شرح داده در خود غزل.
تا ابد یادش گرامی و نامش ماندگار باد