sajjad sajjad.mmm.1500@gmail.com
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۲۴ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۶:
سلام و عرض ادب محضریکایک اساتید
داستان این شعر مربوط به دختری است بنام مریم شیرازی که در نیشاپور روسپی گری می کرد. بانی این کار او هم یک شیخ بود. ولی بعد از مدتی دچار بیماری شد و زمانی که در گوشه ای افتاده بود همان شیخ سفاک به فحاشی کرده و او را فاحشه ای خواند که دچار مریضی است. خیام که نظاره گر این برخورد ملای ستمگر بود این رباعی رو سروده
من ازاین دوست بزرگوار که این حاشیه رو مرقوم فرموده اند تمنادارم منبع درج این قصه را نیز ذکر بفرماین چون برایم جالب ونیز جدید بود
بنده خودم عاشق رباعیات وزین خیام هستم سالهاست که رباعیات خیام را درذاکره ام حفظ کرده ام چون بزبان عربی تسلط دارم تمامی نقدهاوترجمه های این اثر گرانبها رابزبان مادری (پارسی)ونیز زبان عربی و... پیگیری کرده ام درمیان ترجمه های عربی رباعیات خیام عجیب ترینش از آن احمد رامی ترانه سرای شهیرمصری است که حتی ام کلثوم خواننده اسطوره ای عرب نیزآنرا بااستفاده از ترجمه احمد رامی بانام رباعیات الخیام با آهنگ سازی ریاض السنباطی در دهه 50میلادی بارها بر روی صحنه دراکثرکشورهای عربی وحتی پاریس اجراکرد دوستان می‌توانند باسرچ این عبارت نسخه استودیویش راباصدای ام کلثوم بمدت 36 دقیقه استماع بفرمایند (رباعیات الخیام لام کلثوم تسجیل استودیو)
گرچه باسواد وفهم ناقصی که من دارم احساس کردم احمد رامی بجای ترجمه اصل رباعیات خیام خود سعی کرده چیز جدیدی بانام ترانه های خیام ویاکلمات خیام بسراید وبااستفاده از اشتهار خیام آنرا به شاعر هم وطن مامنتسب کند من دریک گفتگوی بسیار قدیمی رادیومصر دراین خصوص از احمد رامی شنیدم که گفت برای فهم و درک بهتر رباعیات خیام من ناچارشدم به فرانسه عزیمت کنم ودرمدت پنج سال فارسی درآنجاآموختم تارباعیات خیام را بفهمم وترجمه کنم
احمدرامی درمطلع رباعیات خیام بزبان عربی رباعی اول راچنین سروده :
سمعتُ صوتاًهاتفاًفی السحر
نادی من الغیب غُفاةَ البشر
هُبُ الملاءُُ کاسَ المُنی قبل
ان تملاءَ کاس العمرِ کفُ القدر
گرچه صفحه کلید گوشی جدیدامکانات اعراب گذاری خوبی ندارد اما نهایت سعی خودم رو کردم تا خواننده دچار اشتباه نشود
بانهایت ادب و احترام وعذرخواهی از اساتید گرامی ونیزامتنان ویژه ازگنحور مرید اهل ادب محمد (سجاد)حائری نسب
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۲۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۵۶:
سلام وعرض ادب
متاسفانه ابوسعیددریایی از معانی زیبا ودل انگیزرا باگنجی که ازرباعی های زیبایش به یادگارگذاشته آنچنان که باید وشاید حقش ادانگشته
کسی قادرنیست سعدی وحافظ وخیام ومولاناراانکارکند اماگویی ابوسعید دراین بین غریب ودوراز نظر ونگاه ادب دوستان است
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۰۱ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۶:
باعرض سلام
تمام حواشی که دوستان نوشته بودند راخواندم که خیلی در معناومفهوم وپیام اخلاقی این رباعی تغییری را بازگونمیکند بلکه بنظر بنده که این رباعی باساختار دیگررباعیات خیام بسیارمتفاوت است
لازم است عرض کنم بنده نه فیلسوفم ونه ادیب وبیسوادم اما به ادبیات سخت دلبستگی وعلاقه دارم وبدلیل تفاوت ها وصراحت نقادی خیام اورابیشترپیگیری میکنم
ساختار این رباعی بادیگر رباعیات خیام که بنوعی مباحث فلسفی رابه نقد میکشندویابزبان ساده تر هدف ازخلقت بشر را به چالش میکشندکمی تفاوت دارد
دربین نظرات اولین نظر قابل تامل تر بود:
ناشناس نوشته:
می شود گفت اغلب ابیات حافظ که در نهی ریاکاری است از این رباعی الهام گرفته شده.
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۶ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:
ماشاءالله
درعصراطلاعات ورسانه ادعای فضل کردن جهلایی مانندحقیر بس آسان بود
اما عزیزان درخصوص حافظ قرآن زبربخواندباچهارده روایت اظهارات بدیعی مرقوم داشته اند آنچه حقر از پدربیاددارم ودوایشان بنده را ترغیب فرمودند تا درخصوص قضیه تحقیق کنم آنزمان مطالعه وتحقیق بغایت سخت بود آنچه دراختیارداشتیم جز دائرةالمعارف هانبودند که دهه شصت بیاددارم دائرةالمعارف بزرگ شیعه تا حرف عین بیشتر دراختبارنبود القصه آنجه درخاطرودفترم آن روزگار ضبط نمودم درخصوص چهارده روایت که اگر مطلب خارج از طاقت وظرفیت سایت است اصراری بر اتتسارش ندارم اماشاید دانستنش بی حکمت نباشد
هر یک از قرائت‌های هفتگانه شاگردان مشهور داشتند که قرائت آنان را روایت چهارده‌گانه گفته‌اند. این چهارده نفر عبارتند از:
قالون: عیسی بن مینا مدنی (120–220 هـ. ق)
ورش: عثمان بن سعید مصری (110–197 هـ. ق)
بزی: ابوالحسن احمد بن محمد بن عبدالله ابی بزه، (170–234/250 هـ. ق)
قنبل: ابوعمرو محمد بن عبدالرحمن بن محمد بن خالدبن سعید، (195–291 هـ. ق)
دوری: ابوعمر حفص بن عمربن عبدالعزیز، دوری نحوی، درگذشت به سال 246 هـ.ق.
سوسی: ابوشعیب صالح بن زیاد بن عبدالله، درگذشت به سال 261 هـ.ق.
هشام: ابوولید هشام بن عماربن نصیر قاضی دمشقی، درگذشت به سال 245 هـ.ق.
ابن ذکوان: ابوعمر و عبدالله بن احمد بشیر بن ذکوان قرشی دمشقی (173–242 هـ. ق)
شعبة بن عیاش: ابوبکر شعبة بن عیاش بن سالم کوفی(95–193 هـ. ق)
حفص بن سلیمان: ابوعمرحفص بن سلیمان بن مغیره اسدی کوفی، درگذشت به سال 180 هـ.ق.
خلف: ابومحمد خلف بن هشام بزاز، متوفی به سال 229 هـ.ق.
خلاد: برخی او را خلید بن خالد صیرفی خوانده‌اند (درگذشت به سال 220 هـ. ق)
ابوحارث: لیث بن خالد بغدادی (درگذشت به سال 240/246 هـ. ق)
حفص دوری
بااحترام سجادحائری نسب
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۶ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:
باعرض سلام وادب خدمت بزرگواران
دوببت ازاین غزل انگار درنسخه مورداستفاده سایت حذف شده یاندیده انگاشته شده
واقعاحیرت کردم همه ما اگر ادیب نباشیم لااقل حافظ خوانیم لذا ازقدیم دریادمان ماتده که بنده پیرخراباتم که درویشان او از بی نیازی گنج راخاک برسرمی کنند هرجه غزل روامشب بالا پایین کردم دیدم نیست تعجب کردم رجوع کردم به حافظه ام گفتم نکند غزل را به اشتباه انتخاب کرده ام دیدم خیرتااینکه نوستار سرکارخانم فریباعلومی کمک بزرگی فرمودند واز این بزرگوار سپاسگزارم واقعا
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند
یا رب این نودولتان را بر خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
بنده پیر خراباتم که درویشان او
گنج را از بی نیازی خاک بر سر می کنند
ای گدای خانقه بازا که در دیر مغان
می‌دهند آبی و دل‌ها را توانگر می‌کنند
حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌کشد
زمره دیگر به عشق از خاک بر سر می‌کنند
خانه خالی کن دلا تا منزل جانان شود
کین هوسناکان دل و جان جای دیگر می کنند
آه آه از دست صرافان گوهر ناشناس
هر زمان خر مهره را با در برابر می کنند
بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی
کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند
صبحدم از عرش می‌آمد خروشی عقل گفت
قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند
sajjad sajjad.mmm.۱۵۰۰@gmail.com در ۶ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۷ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
باسلام خدمت اساتیدبزرگوار
خدمت جناب علیرضا که هبوا رابمعنای برخاستن ترجمه فرموده اند عرض کنم آن هیّوا یاحیو هست که بمعنای برخاستن است
هبوا بمعنای پرکردن است
در حلقه گل و مل، خوش خواند دوش بلبل هاتَ الصبوح هبوا، یا ایها السکارا!
ای مستان صبح آمدوپرکنید پیاله را ویاپباله هارا
در رباعیات خیام ترجمه احمدرامی بعربی که اشتباها رباعی اول راکه منسوب به سلمان ساوجی است ایشان مطلع رباعیات خبام نوشته همین مفهموم آمده
سمعت صوتا هاتفابالسحر
نادی من الغیب غفاةالبشر
هبوا املاوء کاس المنی قبل
ان تملاءکاس العمرکف القدر
ترجمه این رباعی که
آمدنداسحری زمیخانه ما،،،
درهرصورت هبوا _کلمه بسیارکم کاربرد ونادری است ونمیتوان برجناب علیرضاخورده گرفت که مثلا چرا با هیوا اشتباه انگاشته اند
درهرصورت آنچه من نادان وجاهل بلدبودم به غلط یادرست عرضه کردم امیدکه بزرگواران ببخشایندوتصحبح بفرمایند