هاوژین
ما را به میانِ ذره‌ها جوی
ما خُردترینِ ذره‌‌هاییم
هاوژین در ۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۷:
سلام خدمت دوستان
در مورد بیت «خورد گاو نادان ز پهلوی خویش» بهتره بپذیریم که ممکنه شاعر چندین منظور داشته باشه. ممکن هم هست که فقط یک معنا مورد نظرش بوده باشه. ولی درهر حال تفاوت مفهومی زیادی به چشم نمی‌خورد.
نظر من اینست که:
اگر کارد خوردن به پهلوی گاو، در اثر پرخوری و طمع را در نظر بگیریم، میتوانیم بگوییم که فردوسی به آز و هوس و قول‌قرارهای عاشقانه سهراب اشاره کرده(اگر اینچنین ابیات عاشقانه وجود داشته باشند)
و اگر این را در نظر بگیرم که گاو علوفه میخورد و چاق میشود و به سبب چاق‌وچله بودن خورده میشود؛ -که با مصراع قبلی نیز هماهنگ تر است-
میتوانیم بگوییم منظور شاعر همان تکبر سهراب به زور وبازویش است که موجب شکستش شد.
شاید هم مصراع به ضربه خوردن گاو از پهلو-جایی که از آن غافل است- اشاه دارد(معمولا گاو را از سمت پهلو‌اش غافلگیر میکنند)