مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۵ تا کی عمرت به خودپرستی گذرد یا در غم نیستی و هستی گذرد آن عمر که مرگ باشد اندر پی او آن به که به خواب یا به مستی گذرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به گذر عمر و بی‌فایده بودن خودپرستی و غم‌های دنیا اشاره می‌کند. او تاکید می‌کند که عمر باید به شکلی معنادار سپری شود و مرگ همیشه در پی زندگی است. پس بهتر است که عمر در بی‌محتواهایی مثل خواب یا مستی تلف نشود.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی زندگی‌ات را با خودخواهی یا با اندوه از نبودن و بودن بگذرانید؟
هوش مصنوعی: عمر کوتاهی که به مرگ ختم می‌شود، بهتر است که در خواب یا مستی سپری شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
یا در پی نیستی و هستی گذرد
می نوش که عمری که اجل در پی اوست
آن به که به خواب یا به مستی گذرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.