رباعی شمارهٔ ۱۹
خوبان جهان صید توان کرد به زر
خوش خوش بر از ایشان بتوان خورد به زر
نرگس که کله دار جهان است ببین
کاو نیز چگونه سر درآورد به زر
خوبان جهان صید توان کرد به زر
خوش خوش بر از ایشان بتوان خورد به زر
نرگس که کله دار جهان است ببین
کاو نیز چگونه سر درآورد به زر
با دو بار کلیک بر روی هر واژه میتوانید معنای آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمارهگذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکیدرج | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیهها
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
سیامک نوشته:
این واقعیت تلخ در همه ی ادوار تاریخ بوده است که ثروت چه کارها کهنمیکند . متاسفانه در دنیایی زندگی میکنیم که همه ی صفات عالیه ی اخلاقی در برابر ثروت رنگ میبازد .و چه نکو فرموده است : خوبان جهان صید توان کرد به زر .
👆☹
مهری نوشته:
گویا حافظ خواسته درین رباعی هنر تسلط به قافیه پردازی خویش را به رخ بکشد وگرنه این دو بیت از نظر مفهومی آیا ارتباطی با یکدیگر دارند ؟
👆☹
عاشق نوشته:
ضمن پوزش, منظور حافظ از زر گنجینه ناب اخلاق انسانی است که در بیت بعدی اشاره میکند که این زر در سر است و اگر کسی بتواند این زر را (صفات والای انسانی) بدست اورد توان صید هر چیزی در جهان را دارد همچنان که نرگس دارا این زر میباشد با تشکر
👆☹
میثم تشکری نوشته:
نرگس که کله دار جهانست ببین کاو نیز چگونه سردرآورد به زر
👆☹
نگین کشاورز نوشته:
خوبان جهان صید توان کرد بهزر
خوشخوش بر ایشان بتوان خورد به زر
نرگس که کلهدار جهان است ببین
کاو نیز چگونه سر درآورد به زر
👆☹