|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به فکر و نگرانی شاعر درباره عمر و پیری اشاره دارد. او از طرف مقابل می‌پرسد که تا کی می‌خواهد در سرکشی و بی‌توجهی باقی بماند و از زیبایی‌های زندگی استفاده نکند. اشاره به اینکه زیبایی و جوانی به زودی زوال می‌یابند و نباید فرصت‌ها را از دست داد.
هوش مصنوعی: چقدر باید بر تو بی‌توجهی کنی، ای جانا؟ تا کی می‌خواهی به غرور و سخت‌گیری ادامه دهی؟
هوش مصنوعی: این چهره تیره‌ات زیبا میشود و این موهای سپیدت هم جذابیت خاصی دارند. این همه زیبایی در سایه‌ی آن چهره است، چه حالا که موهای زیبایی داری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
لطف و کرم و طبع وفاجو داری
هر چیز که داری همه نیکو داری
بی‌پرده به چشم عاشقان جلوه‌گری
گر هژده هزار پرده بر رو داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.