بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدیم
با دو صد خواری بدین فرخنده در بار آمدیم
از کمال شرمساری با دو صد عجز و نیاز
با امید عفو و با تقصیر بسیار آمدیم
از مذلت حلقه آسا سر نهاده در برش
سایه وار افتاده اندر پای دیوار آمدیم
کار ما بسیار اگر دشوار و صعب افتاده بود
چون تو آسان میکنی هر کار دشوار، آمدیم
ای تعز من تشاء و ای تذل من تشاء
ما بصد خواری و صد محنت گرفتار آمدیم
کهف هر بیچاره و درویش و درمانده توئی
ما بسی درمانده و درویش و ناچار آمدیم
بارها با جرم افزون گر بر اندیمان ز در
باز با جرم فزونتر ما دگر بار آمدیم
کام ما ز اندیشه و اندوه شد بسیار تلخ
بر امید لطف آن لعل شکر بار، آمدیم
هم سزاوار تو باشد عفو و اغماض و گذشت
نیز گرماهر عقوبت را سزاوار آمدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به احساس شرمساری و عجز گروهی از یاران اشاره دارد که با امید به بخشش و عفو، به درگاه محبوب خود آمدهاند. آنان با وجود مشکلات و موانع زیادی، به خاطر محبت و رحمت محبوب، خود را در مقام درخواست و نیاز معرفی میکنند. با بیان اینکه هرچند گناهانشان زیاد است، اما همچنان امیدوارند که از جانب محبوب رحمت و گذشت دریافت کنند. در نهایت، آنها خود را در زمره درماندگان و بیچارهها میدانند و به این امید به درگاه محبوب قدم گذاشتهاند که شاید در سایه لطف او، از دردهای خود رهایی یابند.
هوش مصنوعی: بار دیگر ما، ای دوستان، به دیار خود بازگشتیم و با هزاران دشواری به این مکان خوش اینجا آمدیم.
هوش مصنوعی: ما با تمام شرمندگی و ناتوانی و نیاز، با امید به بخشش و با اشتباهات زیاد، به اینجا آمدهایم.
هوش مصنوعی: ما با ذلت و خواری به سوی او آمدهایم، مانند سایهای که در کنار دیوار افتاده و سر به زیر دارد.
هوش مصنوعی: اگرچه کار ما ممکن است بسیار سخت و دشوار به نظر برسد، ولی وقتی تو هر کار سختی را آسان میکنی، به همین دلیل ما هم به اینجا آمدهایم.
هوش مصنوعی: ای خداوند، تو هر کس را که بخواهی عزت میدهی و هر کس را که بخواهی ذلیل میکنی، ما به واسطه ذلت و سختیهای بسیار گرفتار شدهایم.
هوش مصنوعی: تو پناهگاه هر بیچاره و درماندهای، ما هم خیلی از ناچاری و بیچارگی به سوی تو آمدهایم.
هوش مصنوعی: ما بارها با گناه و خطا به درگاه تو آمدهایم و هر بار با بار بیشتری از گناهان بر در تو ایستادهایم تا دوباره خود را عرضه کنیم.
هوش مصنوعی: خواستههای ما به خاطر فکر و نگرانی بسیار تلخ شده و به امید دریافت محبت آن انسانی با دل شیرین، به اینجا آمدیم.
هوش مصنوعی: به تو بخشش و اغماض سزاوار است؛ زیرا ما نیز هر گونه مجازاتی را که مناسب بدانیم، خود به آن سزاوار شدهایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.