بگذار چو آه، آسمانپویی را
چون اشک مکن پیشه زمینشویی را
بیرون مرو از طریق مردان خدا
آموز ز حقیافته، دلجویی را
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
بگذار چو آه، آسمانپویی را
چون اشک مکن پیشه زمینشویی را
بیرون مرو از طریق مردان خدا
آموز ز حقیافته، دلجویی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما میگوید که مانند آسمان نباید تنها به اشک ریختن اکتفا کنیم و باید از غم و ناراحتی خود خارج شویم. همچنین، تأکید میکند که از مسیر هدایت مردان خدا دور نشویم و از آنها بیاموزیم تا دل خود را تسلی دهیم. در واقع، این شعر ما را به یادگیری و حفظ ارتباط با خدا و دوستان صالح دعوت میکند.
هوش مصنوعی: اجازه بده که آسمانپویان مانند اشک، در زمینشویی غم و ناراحتی نداشته باشند.
هوش مصنوعی: از جمع مردان خدا دور نشو و از آنها یاد بگیر که چگونه باید دل دیگران را شاد کرد و راه درست را از حقیقت آموخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.