قدسی مشهدی » مطالع و متفرقات » شمارهٔ ۲۰ دلم را صبحدم آواز نی دیوانه می‌سازد مرا این صوت خوش، از خویشتن بیگانه می‌سازد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از صدای دل‌انگیز نی صحبت می‌کند که در صبحگاه، او را به حال دیوانگی می‌کشاند و باعث می‌شود تا از خود بی‌خود شود. صدا او را از هویت خود دور می‌سازد و حالتی خاص به او می‌بخشد.
هوش مصنوعی: صبحگاه، صدای نی مرا به حالتی دیوانه‌وار می‌آورد و این صدای دلنشین باعث می‌شود از خودم دور شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هوای کوی او آواره‌ام از خانه می‌سازد
فسون او پدر را از پسر بیگانه می‌سازد
صلاحم عشق شد کفرم یقین انکار ایمانم
محبت کعبه ویران می‌کند بتخانه می‌سازد
قلم در اختیار اوست من چون نقش موهومم
[...]
خرد، دارالشفا و جهل، محنت‌خانه می‌سازد
خراب مستی‌ام، کاین هردو را ویرانه می‌سازد
چنان شایستهٔ عشقم که بعد از سوختن، گردون
ز خاکم بلبل، از خاکسترم پروانه می‌سازد
دو روزی یاریت گشتم، مذاقم بی‌حلاوت شد
[...]
فرنگی‌طلعتی کز دین مرا بیگانه می‌سازد
اگر در کعبه رو می‌آورد بتخانه می‌سازد
گهر بخشند مردان در عوض سنگ ملامت را
به پیری می‌رسد طفلی که با دیوانه می‌سازد
چراغ حسن را دست دعا فانوس می‌گردد
[...]
شکیب عاشقان، معشوق را دیوانه می‌سازد
محبت، شمع را پروانه پروانه می‌سازد
ز سنگ محتسب خالی نگردد حلقه مستان
ز خاک یک سبو، ایام صد پیمانه می‌سازد
به دیوار حرم چون تکیه کردم، چاک زد جامه
[...]
هوای او فلاطون را زخود بیگانه می سازد
نگه را نوبهار جلوه اش دیوانه می سازد
من آن مجنون عنقا جلوه ام کز غایت وحشت
برون از تنگنای آب و گل کاشانه می سازد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.