کجا در غربتم یک همدم دیرین شود پیدا؟
به جز شمعم که گاهی بر سر بالین شود پیدا
به گوش منصفان کافی بود صاحب طبیعت را
اگر در صد غزل یک مصرع رنگین شود پیدا
قیامت باشد آن روزی که خورشید و نگار من
ز یک سو آن شود طالع ز یک سو این شود پیدا
اگر از تیشه فرهاد کس آیینه‌ای سازد
عجب دارم در آن جز صورت شیرین شود پیدا
پریشان زلف و می در دست و مژگان بر سر شوخی
که را ماند به جا دین چون به این آیین شود پیدا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به احساس تنهایی و غربت خود اشاره می‌کند و از کمبود یک همدم واقعی شکایت می‌کند. او تنها به شمعی که گاهی روی بالینش می‌آید، دل خوش کرده است. در ادامه، اشاره می‌کند که اگر کسی دقت کند، در میان غزل‌ها یک مصرع زیبا پیدا خواهد شد. او همچنین به روز قیامت اشاره می‌کند که در آن خورشید و معشوقش از دو سمت ظاهر خواهند شد. در نهایت، شاعر از زیبایی و جذابیت ظاهری می‌گوید و می‌پرسد که در این عالم پر از دلدادگی، آیا جز این زیبایی‌های ظاهری چیزی باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: در تنهایی‌ام، جایی نیست که یک دوست قدیمی پیدا شود. جز شمعی که بعضی وقت‌ها در کنارم روشن می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر تنها یک مصرع از صد غزل شاعر به خوبی و زیبایی نمایان گردد، برای قضاوت عادلانه درباره‌ی او کافی است که طبیعت و استعدادش را بشناسند.
هوش مصنوعی: روز قیامت، آن زمانی است که خورشید و معشوقه من از یک سمت پدیدار شوند و از سمتی دیگر، راز و حقیقت روشن شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی از تیشه فرهاد، که نماد سختی‌کشیدن و تلاش است، آیینه‌ای بسازد، جای تعجبی ندارد اگر در آن فقط چهره‌ای خوشایند و زیبا نمایان شود.
هوش مصنوعی: موی پریشان و می در دست و مژگان عاشقانه، این نشان‌دهنده‌ی زندگی شاد و پرشور است. در این حالتی که عشق و خوشی وجود دارد، آیا هنوز کسی باقی می‌ماند که اصول و ایمان خود را حفظ کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز ایمان همتی چون آن نگار چین شود پیدا
که از هر چین زلفش رخنه‌ای در دین شود پیدا
ز حسن ساده گل داغ خواهد شد دل بلبل
چو گرد عارض خوبان خط مشکین شود پیدا
چو زلف عنبرافشان صبحدم در باغ بگشایی
[...]
نگارم گر به چین با طرهٔ پرچین شود پیدا
ز چین طرهٔ او فتنه‌ها در چین شود پیدا
کی از برج فلک ماهی بدین خوبی شود طالع
کی از صحن چمن سروی بدین تمکین شود پیدا
هر آن دل را که با زلف دل‌آویزش بود الفت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.