موسم گل چون حریفان جای در بستان کنند
عندلیبان را ز جای خویش سرگردان کنند
عاشق از مردن نیاساید بگو با اهل مصر
در لحد روی زلیخا جانب کنعان کنند
پر مکرر شد ز خامان دعوی پروانگی
شمع را ای کاش امشب ساعتی پنهان کنند
برنمی‌گردد به فریاد از سر بازار، گل
عندلیبان در چمن بیهوده چند افغان کنند؟
همچو خاکستر ز آتش بی‌نیاز است آنکه سوخت
نیم جانان همچو شمع آتش غذای جان کنند
بر خلاف رسم پیشین، گلرخان شهر ما
ساعتی صد عید و در هر عید صد قربان کنند
کفر و ایمان را ز من عارست قدسی، چون کنم
گر ز ناشایستگی بر من مرا تاوان کنند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزلی از شاعر به تصویر کشیدن زیبایی‌های بهار و عشق است. در این اشعار، فصل گل به عنوان زمانی شگفت‌انگیز برای عاشقان توصیف شده است. در زندگی عاطفی و روابط انسانی، عشق و دلتنگی به وضوح احساس می‌شود. عاشقان در جستجوی عشق و زیبایی هستند و در عین حال، درد و رنج جدایی را نیز تحمل می‌کنند. شاعر به کنایه به وضعیت عاشقان و معشوقان اشاره می‌کند و می‌گوید که آنها همواره جستجوگر عشق و زیبایی هستند، حتی وقتی که در ناکامی و فراق به سر می‌برند. این شعر در نهایت به تضاد میان ایمان و کفر اشاره می‌کند و از احساس نارضایتی شاعر از وضعیت خود می‌گوید.
هوش مصنوعی: زمانی که گل‌ها در بهار شکوفه می‌دهند، رقبای زیبا می‌آیند و در باغگاه‌ها جا می‌گیرند، این موضوع بلبل‌ها را از جای خود گیج و سرگردان می‌کند.
هوش مصنوعی: عاشق هرگز از مرگ نمی‌ترسد، بگو که اهل مصر در گور زلیخا را به سمت کنعان می‌برند.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و شکنندگی نازک‌دلانی که خود را شبیه پروانه می‌دانند اشاره می‌کند. او آرزو می‌کند که ای کاش شمع را به مدت یک ساعت پنهان کنند تا خامی و حماقت آنها در دعوی پروانگی برملا نشود. در واقع، شاعر به نوعی به ناپایداری و بی‌پایگی این ادعاها اشاره دارد و از تنهایی و آتشی که در درون دارد، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: در بازار شلوغ، فریاد و جنجال تاثیری ندارد، مانند اینکه گل‌های خوشبو در چمن به خاطر جلب توجه نمی‌توانند بیهوده سر و صدا کنند.
هوش مصنوعی: کسی که مانند خاکستر از آتش بی‌نیاز است، نمی‌تواند مثل شمع به زندگی ادامه دهد، زیرا شمع با سوختن خود زندگی دیگران را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: در شهر ما، بر خلاف روال گذشته، دختری با زیبایی خاص وجود دارد که هر لحظه شادی و جشن را به ارمغان می‌آورد و در هر جشن نیز به عنوان نشانه‌ای از عشق و محبت قربانی می‌شود.
هوش مصنوعی: من برای تقدس و دیانت خود عذر و بهانه‌ای ندارم، اگر به خاطر اشتباهاتم مجازات شوم چه کار می‌توانم بکنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن کن ای جویای حکمت کاهل حکمت آن کنند
تا بدان دشوارها بر خویشتن آسان کنند
جز که در خورد خرد صحبت ندارند از بنه
بر همین قانون که در عالم همی ارکان کنند
طاعت ارکان ببین مر چرخ و انجم را به طبع
[...]
تا میان بندند و سوی دشت کین جولان کنند
تا مگر باز این شکست زشت را جبران کنند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.