تا تو باشی مرا جهان چه بود
تابود بوسه تو جان چه بود
با جمال تو ماه را چه خطر
با کمال تو آسمان چه بود
چون لب لعل فام بگشائی
گوهر اندر میان کان چه بود
چون رخ لاله رنگ بنمائی
گل تازه به بوستان چه بود
عشق بی نام و بی نشانم کرد
عاشقی را جز این نشان چه بود
درد دل با تو شرح نتوان داد
تو چه دانی که این و آن چه بود
سود کرد قوامی از غم تو است
باتو در بند سوزیان چه بود
من چه دانم که چیست قیمت تو
خر چه داند که زعفران چه بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر احساسی عمیق و عاشقانه هستند. شاعر به اهمیت محبوبش اشاره میکند و میگوید که نبود او، جهان معنایی ندارد. او با زیبایی محبوبش همه چیز را بیارزش میداند و عشقش را بدون نام و نشان میبیند. درد و دلها را نمیتوان با دیگران در میان گذاشت، زیرا تنها اوست که میتواند حس واقعی را درک کند. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که عشق و ارتباطش با محبوبش از هر چیز دیگری باارزشتر است و هیچ کس نمیتواند ارزش او را درک کند.
هوش مصنوعی: حضور تو برای من به اندازهای اهمیت دارد که اصلاً به جهان دیگر اهمیتی نمیدهم؛ چرا که بوسهی تو برایم ارزش و زندگی میآورد.
هوش مصنوعی: با زیبایی تو، ماه چه اهمیتی دارد و با کمال تو، آسمان چه ارزشی دارد؟
هوش مصنوعی: وقتی که لبهایت را باز میکنی، مانند لعل قرمز، آنگاه در میان این زیبایی چه جواهری نهفته است؟
هوش مصنوعی: وقتی که رنگ رخسار تو مانند لاله میشود، گل تازه در باغ چه معنایی دارد؟
هوش مصنوعی: عشق من را بدون نام و نشانی کرد. آیا غیر از این حالتی برای عاشقی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: نمیتوانم با تو از دلتنگیهایم بگویم، تو چه میدانی این دردها و احساسات دیگران چگونهاند.
هوش مصنوعی: غم تو برای قوام باعث تأثیر و سودی شده است. اما در دنیا، محبت به تو چه فایدهای دارد؟
هوش مصنوعی: من نمیدانم که ارزش تو چقدر است، همانطور که الاغ نمیداند زعفران چیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.