دولت شاه جهان پاینده چون خورشید باد
ملک وعمر او چو عمر و ملکت جمشید باد
ناصحش را رخ چو پیش مهر لاله برگ باد
حاسدش را تن چو پیش باد برگ بید باد
جز بیزدانش مباد امید ازین گیتی بکس
شهریاران را بدست و تیغ او امید باد
روز او فرخنده باد و تخت او پاینده باد
کام او پیوسته باد و عمر او جاوید باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره شاه جهان، شاه بزرگ هند، است و آرزو میکند که حکومت و عمر او همانند خورشید دائمی و پایدار باشد. شاعر در ستایش او از تطبیق چهره نیک او با آفتاب و تن بدخواهانش با وزش باد استفاده میکند. همچنین، بیان میشود که تنها به دانش او باید امید بست و برای شهریاران دیگر نیز آرزوی موفقیت میشود. در نهایت، خواسته میشود که روزهای او خوش و تخت سلطنتش جاودانه باشد.
هوش مصنوعی: باشد که دولت و کامیابی شاه جهان همیشه مانند خورشید تابان باقی بماند و ملک و عمر او همچون دوران سلطنت جمشید، پایدار و بلندمدت باشد.
هوش مصنوعی: به چهره مشاورش، زیبایی و محبت مانند گل لاله نمایان است، در حالی که بدن حاسدش، نازک و آسیبپذیر همچون برگ بید در برابر نسیم است.
هوش مصنوعی: امید به غیر از دانش و خرد، در این دنیا وجود ندارد، زیرا تنها با دانش و درایت، میتوان به پیروزی و موفقیت دست یافت و این درست مانند سلاح و شمشیر برای پادشاهان است.
هوش مصنوعی: روز او مبارک و خوش باد، سلطنتش پایدار و استوار باشد. آرزوهایش همواره برآورده شود و زندگیاش ابدی و ماندگار باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بنده ای از بندگان حضرتت جمشید باد
ذرّه ای از آفتاب خاطرت خورشید باد
گاه رزم و بزم تو با دشمنان و دوستان
تیغ زن بهرام باد و چنگ زن ناهید باد
باد سبز و تازه و دایم نوبهار دولتت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.