دوشم شبی خجسته بد و مجلسی ظریف
عیشی چو روح روشن و وقتی چو جان نظیف
بگذاشتم به شادی تا روز عمر خویش
با دلبری مساعد و با باده لطیف
باده مرا موافق و نزهت مرا شریک
نعمت مرا مقارن و دولت مرا حریف
روز سپید گشته به من شد شب سیاه
خلد لطیف کشته مرا عالم کثیف
در چنگ من گرفته بدان مشک سلسله
در گوش من سماع دو بیتی بود نحیف؟
من با نکار یار وفا شادمان شده
از دولت رئیس براهیم بن شریف
فرزانه‌ای که دهر نیارد چنو کریم
آزاده‌ای که خلق نبیند چنو ظریف
از همت بلند وی آمد پدید چرخ
وز دولت مساعد او شد شرف شریف
در عالم وقار نیامد چنو بشر
وندر نبات فضل نیامد چنو خضیف
خویش بود مطهر و رایش بود رفیع
رویش بود منور و لفظش بود طریف
ای آنکه طلعت تو بود روی بخت نیک
وی آنکه صورت تو بود صورت عفیف
کردی ضعیف انده من گرچه بد قوی
کردی قوی نشاط دلم گرچه بد ضعیف
آن باده را که دوش رساندی به نزد من
چون جایعی بدم که بدو در رسد رغیف
تا گاه در میان سخن نیک و بد رسد
تا گاه در زمانه ربیع آید و خریف
در چشم دوستان تو گیتی بهشت باد
عالم بدشمنان تو بر تنک چون کنیف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک شب شاد و دل‌انگیز پرداخته است که شاعر آن را به جشن و خوشی می‌گذرانده است. او با دلبری و گلایه از تلخی‌های زندگی، یادآور می‌شود که باده و شادی همرازش بوده‌اند. شاعر به شخصیت والای دوستانش، به‌ویژه ابراهیم بن شریف، اشاره می‌کند و او را فردی فاضل و کریم می‌داند که جامعه به دشواری او را می‌یابد. در این شب، شاعر از زیبایی و معنویت زندگی لذت می‌برد ولی در عین حال به زودگذری و تلخی‌های زمان نیز اشاره می‌کند. در پایان، او آرزو دارد که گیتی برای دوستانش بهشتی باشد و از دشمنانش دوری کند.
هوش مصنوعی: دیشب شبی خوش و زیبا بود و جشنی دلنشین برگزار شده بود که مثل روحی روشن و وقتی آرام و پاک احساس می‌شد.
هوش مصنوعی: من تصمیم گرفتم تا روزگارم را به شادی بگذرانم و در کنار محبوبم از نوشیدنی خوشمزه لذت ببرم.
هوش مصنوعی: مشروب برای من خوشایند است و سرسبزی‌ام شریک آن لذت است. نعمت‌های زندگی‌ام همواره با من است و خوشبختی‌ام همواره در کنارم به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: روز روشن و سپید، برای من به شب تاریک و سیاه تبدیل شده است. بهشتی زیبا و دلنشین مرا در دنیای آلوده و کثیف از پا درآورده است.
هوش مصنوعی: من در دستم مشک عطرآگینی دارم و در گوشم صدای آهنگ زیبایی به گوش می‌رسد که لطیف و دلنشین است.
هوش مصنوعی: من از محبت و وفای یار خوشحال هستم و از نعمت ریاست ابراهیم بن شریف بهره‌مند شده‌ام.
هوش مصنوعی: شخصی که زمانه او را نمی‌شناسد و به او اهمیتی نمی‌دهد، در عین حال فردی با کرامت و با عظمتی است. همچنین، فردی آزاد و با شخصیت است که دیگران او را نمی‌بینند و قابلیت‌هایش را درک نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: از اراده و تلاش بالای او، چرخ روزگار به حرکت درآمد و به لطف و مساعدت دولتی که داشت، مقام و شرف او به اوج رسید.
هوش مصنوعی: در دنیا هیچ کسی به آرامش و وقار مانند او نیامده و در میان گیاهان، برکت و فضیلتی مانند ویژگی‌های او وجود ندارد.
هوش مصنوعی: شخصیت او پاک و خالص است و مقامش بلند و ارجمند. چهره‌اش روشن و تابناک است و کلامش بسیار دلنشین و زیباست.
هوش مصنوعی: ای کسی که چهره‌ات نمایانگر خوشبختی است و ای کسی که چهره‌ات نماد پاکی و عفت است.
هوش مصنوعی: هرچند که تو من را ضعیف و اندوهگین کردی، اما من به قدرت و نشاط دلم، احساس قوی بودن دارم، حتی اگر ظاهراً ضعیف باشم.
هوش مصنوعی: باده‌ای که دیشب به نزد من آوردی، مانند نانی است که به یک جوی آب برسد.
هوش مصنوعی: گاهی در زندگی، زمان‌هایی فرا می‌رسد که در مورد خوب و بد صحبت می‌کنیم و در گذر زمان، فصلی همچون بهار و پاییز را تجربه می‌کنیم.
هوش مصنوعی: در نگاه دوستان، دنیا مانند بهشتی زیباست، اما در نظر دشمنان، زندگی سخت و دشوار به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آگه ز درد خسته عشق بتان کسیست
کو خود ز درد عشق بود خسته و ضعیف
بیمار عشق را ز فغان جان به لب رسید
بی درد را خیال که نی می‌زند حریف
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.