گنجور

 
قاسم انوار

از خم صفا جام می ناب بیارید

گر شمع ندارید بمهتاب بیارید

محراب دل و جان رخ آن ماه حجازیست

روی دل و جان جانب محراب بیارید

آن زلف پریشان همه آیات نکوییست

هر جا که حدیثیست درین باب بیارید

ماتشنه لبانیم درین بادیه عشق

آخر خبری زان گل سیراب بیارید

هر کس که شود درد مرا موجب درمان

فی الجمله،اگر شیخ،اگر شاب بیارید

از بهر دوا جام صفایی بمن آرید

تأخیر روانیست،با شتاب بیارید

قاسم،می توحید حیوة دل و جانست

جامی دو سه دیگر ز می ناب بیارید