من به وفا مردم و رقیب به در زد
نیمه لبش انگبین و نیمه تبر زد
در نمکش بین و اعتماد نفوذش
گر به می افگند هم به زخم جگر زد
کیست درین خانه کز خطوط شعاعی
مهر نفس ریزه ها به روزن در زد؟
دعوی او را بود دلیل بدیهی
خنده دندان نما به حسن گهر زد
غیرت پروانه هم به روز مبارک
ناله چه آتش به بال مرغ سحر زد
لشکر هوشم به زور می نشکستی
غمزه ساقی نخست راه نظر زد
زان بت نازک چه جای دعوی خونست
دست وی و دامنی که او به کمر زد
برگ طرب ساختیم و باده گرفتیم
هر چه ز طبع زمانه بیهده سر زد
شاخ چه بالد گر ارمغان گل آرد
تاک چه نازد اگر صلای ثمر زد
کام نبخشیده ای گنه چه شماری
غالب مسکین به التفات نیرزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عواطف و احساسات عاشقانه‌اش می‌پردازد. او از عشق و وفا صحبت می‌کند و به زخم‌هایی اشاره دارد که عشق بر دل او گذاشته است. شاعر به زیبایی چهره محبوب و اثرات آن بر روح و احساساتش اشاره می‌کند و به نوعی به تضاد احساسات و مشکلاتی که در عشق وجود دارد، می‌پردازد. همچنین به لطافت و ظرافت عشق و اینکه چگونه گاهی در عشق به زخم‌های درونی اشاره شده است، تأکید می‌کند. در کل، شعر بیان‌گر تلاطم‌های عاطفی و زیبایی‌های عشق است.
هوش مصنوعی: من به عهد و پیمان خود پایبند بودم، اما رقیب با نیرنگ و فریب به سراغ من آمد، قسمتی از او شیرینی و جذابیت داشت و قسمتی دیگر خشن و خطرناک بود.
هوش مصنوعی: در این بیت به اهمیت اعتماد و تأثیر آن بر فرد اشاره شده است. اگر اعتماد به دیگران وجود داشته باشد، ممکن است که فرد در مواجهه با مشکلات و زخم‌های روحی خود، درد و رنج را فراموش کند یا کمتر احساس کند. به نوعی، اعتماد به دیگران می‌تواند تسکین‌دهنده باشد و انسان را از درد و غم‌های درونش دور کند.
هوش مصنوعی: در اینجا پرسشی بیان شده است که چه کسی در این خانه است که با پرتوهای نوری که از روزن وارد می‌شود، نفس و زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد؟ این جملات به نوعی به جستجو برای شناخت و پی بردن به حقیقتی عمیق‌تر اشاره دارند.
هوش مصنوعی: او با ادعای خود دلیلی روشن دارد که لبخندش، زیبایی و جذابیتش را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: غیرت پروانه در روز خوشی و جشن، ناله‌ای سر می‌دهد که چه آتشی به بال مرغ سحر زده است. در واقع، او می‌بیند که در دل شادی‌ها و زیبایی‌ها، چه درد و رنجی وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر به یاد بیاوری، طاقت و قدرت من در برابر نیرویی که از چشمان تو ناشی می‌شود، کاملاً ناتوان است. غمزه و نگاهی که تو به من می‌کنی، نخستین گام برای تسخیر دل من است.
هوش مصنوعی: از آن معشوق ظریف و دلربا چه بهره‌ای در دعوا و جدل می‌توان گرفت؟ دست و دامن او که به کمر بسته، نشان از لطافت و زیبایی اوست.
هوش مصنوعی: ما شادی و خوشی را به وجود آوردیم و نوشیدنی آوردیم، هر چیزی که از روح زمانه بیهوده پیش آمد.
هوش مصنوعی: اگر شاخ (درخت) به خاطر گل‌هایش بال و پر بگیرد، چه فایده‌ای دارد؟ و اگر تاک (انگور) تنها به خاطر زیبایی میوه‌اش ناز کند، چه سودی دارد؟
هوش مصنوعی: اگر به دیگران شادی و خوشی نداده‌ای، خطاهای خود را چه حساب می‌کنی؟ ارزش توجه به غم و اندوه یک فرد بیچاره، کمتر از این است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر که به ورزیدن کمال نهد روی
شیوهٔ نقصان ز هیچ روی نورزد
زلزلهٔ حرص اگر زهم ببرد کوه
گرد قناعت بر آستانش نلرزد
رفعت اهل زمانه کسب کند زانک
[...]
هرکه به ورزیدنِ کمال کند روی
شیوهٔ نقصان ز هیچ روی نورزد
زلزلهٔ حرص اگر ز هم ببرد کوه
گرد قناعت ز آستانش بلرزد
رفعت اهل زمانه کسب کند آنک
[...]
صبح آفتاب چون ز فلک سر زد
ماهم به خشم سندان بر در زد
جستم ز جاگشودم درگفتی
خورشید از کنار افق سر زد
ای بس که حنده خندهٔ نوشینش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.