کاشکی ساقی ز لعلش می به جام من کند
چرخ مینا تا سحر گردش به کام من کند
گر به جنت هم نشین با ابلهان باید شدن
کاش دوزخ را خدا یک جا مقام من کند
گرم‌تر از آتش حسرت بباید آتشی
تا علاج سردی سودای خام من کند
تا نریزم دانه‌های اشک رنگین را به خاک
طایر دولت کجا تمکین دام من کند
پنجه‌ای در پنجهٔ شیر فلک خواهم زدن
گر چنین آهو رمی را بخت رام من کند
آفتاب آید ز گردون بر سجود بام من
گر چنین تابنده ماهی رو به یاد من کند
با خیال روی و مویش غرق نور و ظلمتم
کو نظربازی که سیر صبح و شام من کند
قامتی دیدم که می‌گوید گه برخاستن
کو قیامت تا تماشای قیام من کند
گر بدان درگاه عالی گام من خواهد رسید
سیرگاهش را فلک در زیر گام من کند
گر غلام خویشتن خواند مرا سلطان عشق
هر چه سلطان است از این منصب غلام من کند
گر به درویشی برد نام مرا آن شاه حسن
هر خطیبی خطبه در منبر به نام من کند
گوهر شهوار شد نظم گهربارم بلی
شاه می‌باید که تحسین کلام من کند
ناصرالدین شه که فرماید به شاه اختران
لشکرت باید که تعظیم نظام من کند
دیگر از مشرق نمی‌تابد فروغی آفتاب
گر نظر بر منظر ماه تمام من کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به غم و آرزوهای شاعر اشاره دارد و از ساقی درخواست می‌کند که او را با می شراب کند تا ساعاتی را از درد و تنهایی دوری کند. شاعر به جهنم و بهشت نیز اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر در بهشت با نادانان بسر ببرد، آرزو می‌کند که در جهنم جایگاهی داشته باشد. او به دلمشغولی‌هایش می‌پردازد و می‌گوید که حسرت‌هایش آتشین‌اند و نیاز به تسکین دارند. در ادامه، تصویرهایی از عشق، جمال و زیبایی می‌آورد و از بخت و سرنوشت خود می‌گوید. شاعر به عظمت عشق و مقامش در آن اشاره کرده و خواستار شناخت و تحسین از طرف دیگران است. در نهایت، او با حسرت به عدم تابش نور و زیبایی می‌نگرد و آرزو دارد که عشقش مورد توجه قرار گیرد.
هوش مصنوعی: ای کاش ساقی با لبان زیبایش می را در جام من بریزد و تا صبح، دور چرخ مینا حال خوشی به من بدهد.
هوش مصنوعی: اگر قرار باشد که در بهشت هم با نادانان زندگی کنم، کاش خداوند مرا در دوزخ به تنهايی قرار دهد.
هوش مصنوعی: باید آتش سوزان‌تری از حسرت وجود داشته باشد تا بتواند سردی و بی‌حسی آرزوهای ناشیانه‌ام را درمان کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که برای از دست دادن و دردهایم اشک‌های رنگی نریزیم، چگونه می‌توانم امیدوار باشم که خوشبختی و کامیابی به من نزدیک شود؟
هوش مصنوعی: من آماده‌ام با تمام وجودم در برابر دشواری‌ها ایستادگی کنم، حتی اگر برای رسیدن به اهدافم به شجاعت و قدرت زیادی نیاز داشته باشم، به شرطی که مقدر من به من یاری دهد و مرا در این راه همراهی کند.
هوش مصنوعی: اگر آفتاب از آسمان بر روی بام من بتابد، و اگر ماه نیز با این درخشش خود به یاد من باشد، چه زیبا خواهد بود.
هوش مصنوعی: با تصور چهره و موهای او، در نور و تیرگی غرق شدم. چه کسی هست که بتواند به من نگاه کند و صبح و شامم را پر کند؟
هوش مصنوعی: من شخصی را دیدم که به قدری بلندبالا و باوقار است که گویی منتظر است روز قیامت فرا برسد تا ظهور و حضور او را ببیند.
هوش مصنوعی: اگر قدم من به آن درگاه بلند برسد، آسمان سیرگاه آن را زیر پای من قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر کسی که خود را بنده من می‌داند، مرا سلطان عشق بنامد، هرچه مقام‌ها و سلطنت‌ها هستند، از این جایگاه، بنده من می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر نام من به عنوان درویشی بر زبان آن شاه حسن بیفتد، هر خطیبی در منبر نام مرا ذکر خواهد کرد.
هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی کلماتم ارزشمندتر شدم و بله، باید یک پادشاه باشد که به ستایش سخنان من بپردازد.
هوش مصنوعی: ناصرالدین شاه می‌گوید که برای برقراری نظم و انضباط در کشور، باید ستارگان و بزرگان لشکرش به او احترام بگذارند و از او اطاعت کنند.
هوش مصنوعی: دیگر از سمت شرق، نوری مانند تابش آفتاب نمی‌تابد، اگر نگاهش به زیبایی و شکوه ماه کامل من بیفتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.