مهره توان برد، مار اگر بگذارد
غنچه توان چید، خار اگر بگذارد
با همه حسرت خوشم به گوشهٔ چشمی
چشم بد روزگار اگر بگذارد
کام توان یافتن ز نرگس مستش
یک نفسم هوشیار اگر بگذارد
سر خوشم از دور جام و گردش ساقی
گردش لیل و نهار اگر بگذارد
فصل گل از باده توبه داده مرا شیخ
غیرت باد بهار اگر بگذارد
بوسه توان زد بر آن دهان شکرخند
گریهٔ بی‌اختیار اگر بگذارد
پرده توانم کشید از آن رخ زیبا
کشمکش پرده‌دار اگر بگذارد
بر سر آنم که در کمند نیفتم
بازوی آن شهسوار اگر بگذارد
وانگذارم به هیچ کس دل خود را
غمزه آن دل شکار اگر بگذارد
دست نیابد کسی به خاطر جمعم
زلف پریشان یار اگر بگذارد
هیچ نگردم به گرد عشق فروغی
جلوهٔ حسن نگار اگر بگذارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات و آرزوهای شاعر است. او در اشعارش به تمایلات عاشقانه و تمنای زیبایی‌های زندگی اشاره می‌کند. شاعر از محدودیت‌های روزگار و شرایط نامطلوبی که بر سر راهش قرار دارد، سخن می‌گوید و می‌خواهد از لذت‌های کوچک و لحظات زیبا بهره‌مند شود؛ اما همواره نگران موانع و مشکلاتی است که ممکن است او را از این لذت‌ها محروم کند. او در پی دیدن و چشیدن زیبایی‌ها و عشق است، ولی همواره به یاد دارد که باید با چالش‌ها و سختی‌ها مواجه شود. اشعار او پر از توصیف زیبایی‌ها و دل‌مشغولی‌های عاشقانه است و نشان از عمق احساسات و عواطف انسانی دارد.
هوش مصنوعی: اگر مار اجازه بدهد، می‌توان مهره‌ها را برداشت و اگر خار اجازه دهد، می‌توان غنچه‌ها را چید.
هوش مصنوعی: با وجود تمام حسرت‌ها و آرزوهایم، از یک نگاه ساده در گوشهٔ چشمی خوشحالم. امیدوارم که روزگار به من اجازه این خوشحالی را بدهد.
هوش مصنوعی: می‌توان از زیبایی و جذبهٔ چشم‌های نرگس مست بهره‌مند شد، اگر نفس هوشیار من اجازه دهد.
هوش مصنوعی: من از دیدن جام و نوشیدنی خوشحالم و از رفت و آمد ساقی هم حال خوبی دارم، اگر شب و روز اجازه دهند.
هوش مصنوعی: در فصل گل، من از شراب باده‌نشینی دور شده‌ام. امیدوارم که این بهار اجازه دهد به زندگی جدیدی بپردازم.
هوش مصنوعی: می‌توان بر آن لب‌های زیبا بوسه‌ای زد، اگر اشک‌های بی‌اختیار مانع نشوند.
هوش مصنوعی: من می‌توانم پرده را کنار بزنم و زیبایی آن چهره را ببینم، اما تنها اگر نگهبان اجازه دهد.
هوش مصنوعی: من در تلاش هستم که در دام نیفتم و فقط به آن پهلوان بسپارم که اگر خودش اجازه دهد.
هوش مصنوعی: من دل خود را به هیچ کس نمی‌سپارم، مگر اینکه آن دلبر زیبا آن را قبول کند و دل من را به دام اندازد.
هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند به زیبایی و جذابیت محبوبم دسترسی پیدا کند، مگر اینکه او خودش اجازه دهد.
هوش مصنوعی: من هرگز به دور عشق نمی‌چرخم، مگر اینکه زیبایی معشوق اجازه دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبر کنم انتظار اگر بگذارد
کام برم روزگار اگر بگذارد
پیش فتم بخت بد اگر نکشد پس
خدعه کنم اشتهار اگر بگذارد
نام من آید فراز قائمه ی رای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.