آصف جم قدر میرزا طالب‌خان

آنکه ندیده خرد وزیر چنینی

پیش ازین کش سپهر در مدد ملک

بهر وزارت سپرده بود نگینی

چندی ازو بستدش که خلق بدانند

دولت و دین را چو او نبوده امینی

باز در ایّام پادشاه جوانبخت

آنکه ازو یافت تشت عدل طنینی

آنکه به عهدش ز چار گوشة عالم

گوش زمان هیچ ناشنیده انینی

آنکه ز اقبال او ز شش جهت ملک

تخت شهی را نبوده تخت‌نشینی

شاه صفی آنکه بی‌غذای نوالش

در رحم آرزو نمانده جنینی

کرد در انگشت او نگین وزارت

مرتبة آسمان گرفت زمینی

شب ز عطارد چو خواست صورت تاریخ

طبع بلند اخترم که داشت نگینی

گفت عطارد رقم سپرد چو با وی

شاه چنین را سزد وزیر چنینی