ترکش ناز تو از غمزه دگر تیر نداشت
ورنه از ما سر مو آن مژه تقصیر نداشت
سعی کردیم و گره وا نشد از رشتة کار
پنجة چارة ما ناخن تأثیر نداشت
دل گرفت از چمن امشب که گرفتار ترا
صوت بلبل اثر نالة زنجیر نداشت
گلشن عشق هوا داشت ولی در چمنش
پا کشیدیم که یک گوشة دلگیر نداشت
سر ز سودای تو بیرون نبرد کس فیّاض
هرگز این خواب پریشان تو تعبیر نداشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان عمیقترین مفاهیم عشق و گناه میپردازد. او تاکید میکند که انسانها به طور طبیعی گناهکارند و فرشتگان گناهی ندارند. عشق، پیش از وجودش، به شکل زیبایی وجود داشته است اما درواقع قدرتی نداشته است. همچنین اشاره میکند که وقتی عاشق آه میکشد، آسمان یا سپهر بر او حمایت نمیکند. در نهایت، بر این نکته تأکید میکند که هیچکس مانند عشق واقعی نمیتواند دل را پناه دهد. این شعر در واقع نمایانگر تنهایی و نیاز عمیق انسان به عشق است.
هوش مصنوعی: انتخاب تو برای تیراندازی عشق چون تیری دیگر نیازی ندارد. اگرچه حسرت و غم ما به آن مو و مژه تو برمیگردد، اما نقشی در این دلباختگی ندارد.
هوش مصنوعی: تلاش کردیم، اما نتوانستیم مشکل کار را حل کنیم و کوششهای ما نتیجهای نداشت.
هوش مصنوعی: امشب دل از چمن گرفتهام، چون صدای بلبل تنها یادآور دردی است که از بند و زنجیر رنج میبرد.
هوش مصنوعی: باغ عشق جویای هوایی دلانگیز بود، اما با این حال در چمنزارش قدم گذاشتیم و هیچ گوشهای از آن را تاریک و غمگین نیافتیم.
هوش مصنوعی: هیچکس نتوانست از خیال تو بیرون بیاید، زیرا خواب آشفته تو هرگز تعبیر و حقیقت نداشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.