|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت زلف‌های معشوق اشاره می‌کند که به صورت حلقه حلقه و شبیه به پرده‌ای با چین و چروک است. او به نوعی احساس افتخار می‌کند که از چین، این زیبایی را دریافت کرده است و در نهایت بیان می‌کند که یار را با همین زلف‌های خمیده و پرچین مشاهده کرده است.
هوش مصنوعی: زلف‌های پر پیچ و خم او مانند زنجیره‌ای حلقه‌دار به هم وصل شده‌اند و خراجی که از آن می‌گیرد، نشان‌دهنده زیبایی و جذابیت اوست.
هوش مصنوعی: من یار فایز را به این صورت دیدم که کمرش پر از چین و چروک بود و به طرزی خمیده و زیبا به نظر می‌رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز بوم سند و هند و تبت و چین
ز سغد و حدّ توران تا به ماچین
چو پرسید این حکایت قیصر از چین
شدی گفتش حدیث قیصر چین
همه گلچهرگان با زلف پرچین
از ایشان دشت چون دامان گلچین
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.