ای وعده تو چون سر زلفین تو نه راست
آن وعده های خوش که همی کرده ای کجاست
با من همه حدیث وفا داشتی عجب
آگه نبوده ام که ترا پیشه جز وفاست
دل بر تو بستم و بتو بس کردم از جهان
وندر جهان ز من دل من دیدن تو خواست
چون دشمنان کرانه گرفتی ز دوستان
تا قول دشمنان من اندر تو گشت راست
گفتی ترا زمن نرسد غم نه این غمست
گفتی ترا جفا ننمایم نه این جفاست
با اینهمه جفا که دلم را نموده ای
دل بر تو شیفته ست ندانم چنین چراست
صد عیب دارد این دل مسکین و یک هنر
کو را بکدخدای جهان از جهان هواست
خواجه بزرگ شمس کفاة احمد حسن
کاحسان او و نعمت او دستگیر ماست
آن معطیی که روز و شب از بهر نام نیک
در پوزش مروت و در دادن عطاست
از فضلهای صاحب سید سخا یکیست
هر چند برترین همه فضلها سخاست
اندر همه جهان بر خلق همه جهان
این فضل واین مروت و این نعمت آشناست
ای خواجگان دولت سلطان بهر نماز
او را دعا کنید که او در خور دعاست
با دشمنان دولت او دشمنی کنید
از بهر آنکه دولت او دولت شماست
تا او نشسته باشد شاد اندرین مکان
شور و بلا ز جای نیارد بپای خاست
آنجا که اوست راحت و آرام عالمست
وانجا که نیست او همه شور و همه بلاست
اندر سلامتش همه کس را سلامتست
واندر بقاش دولت اسلام را بقاست
هر چند کس بسر نشود پیش هیچکس
پیشش بسر شوید و مگویید کاین خطاست
گر هیچکس بخدمت نیکو سزا بود
او را کنید خدمت نیکو که او سزاست
او را شما بچشم وزارت نگه کنید
او بر همه جهان و همه چیز پادشاست
گرچه بود وزارت او حشمت بزرگ
این حشمت وزارت او حشمت خداست
او را چنانکه اوست ندانم همی ستود
از چند سال باز دل من دراین عناست
درفضل و در کفایت او چون رسد سخن
این فضل واین کفایت او را چه منتهاست
فرخ پی است بر ملک و برهمه جهان
وین ایمنی و نعمت چندین برین گواست
شور جهان بحشمت خواجه فرونشست
در هر دلی نشاط بیفزود و غم بکاست
بر ملک و خاندان ملک مشفقی نمود
گر مشفقی نمود مر او را ملک رواست
آنرا که او همی بود اندر هوای شاه
این نعمت و کرامت و این نیکویی جزاست
دایم صلاح خواجه هوای ملک بود
کاندر هوای شاه دل خواجه چون هواست
با دوستان شاه جهان خواجه یکدلست
با دشمنان او همه ساله دلش دو تاست
بر چشم دشمنانش چون نوک سوزنست
در چشم دوستانش چون سوده توتیاست
تا این سمای بر شده باشد بر از زمین
تا این زمین پست شده زیر این سماست
بادا فرود همت تو بر شده سپهر
چونانکه دون رفعت نصر تواش بناست
دایم ترا وزارت و شه را شهنشهی
پیوسته باد کاین دو همی آرزوی ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع عشق و وفا پرداخته است و از وعده‌هایی که معشوق داده، اما به آنها عمل نکرده، گلایه می‌کند. او از دل شکسته‌اش می‌گوید که با وجود جفاهای معشوق، باز هم قلبش به او وابسته است. شاعر سپس به تمجید از خواجه‌ای به نام شمس کفایت احمد حسن می‌پردازد و او را منبع نعمت و مروت می‌داند. خواجه به عنوان حامی دولت و مایه آرامش مردم معرفی شده و شاعر از دیگران می‌خواهد که برای او دعا کنند. او تحت تأثیر شخصیت و فضیلت‌های خواجه، آرزوی توفیق و سلامت او را دارد و معتقد است که برکت وجود او بر همه جهان حاکم است.
هوش مصنوعی: ای وعده‌های تو مثل لبی که نازک و پیچیده است، راست نیست. آن وعده‌های شیرینی که همیشه می‌داده‌ای کجا رفته‌اند؟
هوش مصنوعی: تو مدام از وفاداری و دوستی صحبت می‌کردی، اما خودم نمی‌دانستم که لذت دیگری غیر از وفاداری را نمی‌شناسی.
هوش مصنوعی: دل خود را به تو سپردم و از تمامی دنیا چشم پوشیدم، در این دنیا تنها آرزوی دلم دیدن توست.
هوش مصنوعی: زمانی که تو به دشمنان نزدیک شدی و از دوستان دور افتادی، باعث شدی که وعده‌های دشمنان در تو حقیقت پیدا کند.
هوش مصنوعی: گفتی که غم به تو نمی‌رسد، اما این غم واقعی است. و همچنین گفتی که به تو ظلم نخواهم کرد، اما این ظلم در حال اتفاق افتادن است.
هوش مصنوعی: با وجود تمام آزارهایی که به دل من رسانده‌ای، دل من هنوز به تو علاقه‌مند است و نمی‌دانم چرا اینطور است.
هوش مصنوعی: این دل بیچاره دارای صد عیب و نقص است، اما تنها یک ویژگی دارد که آن را به خداوند جهان متصل می‌کند و آن هم عشق و اشتیاق به دنیا و زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: شمس بزرگ، احمد حسن را که به خوبی شناخته شده است، کمک و نعمت ما قرار داده است.
هوش مصنوعی: او که همیشه در کوشش است تا به خاطر نام نیک و بخشش‌هایش به دیگران، محبت و بزرگواری را در دل‌ها جاری کند.
هوش مصنوعی: یکی از ویژگی‌های بزرگ و برجسته‌ای که می‌توان به صاحب سید اشاره کرد، سخاوت اوست؛ هرچند که در بین همه ویژگی‌ها، سخاوت از همه بیشتر درخشندگی و اهمیت دارد.
هوش مصنوعی: در تمامی جهان، تمامی انسان‌ها با این خصلت‌های نیکو، سخاوت و این نعمت آشنا هستند.
هوش مصنوعی: ای بزرگان دربار، برای سلامت و موفقیت سلطان دعا کنید، زیرا او شایسته دعا و آرزوهای نیک است.
هوش مصنوعی: با دشمنان فرمانروایی او دشمنی کنید تا بدانید که فرمانروایی او، در واقع به نفع شماست.
هوش مصنوعی: تا زمانی که او در این مکان نشسته است، شادابی و هیجان از اینجا حذف نخواهد شد و کسی نمی‌تواند از جایش بلند شود.
هوش مصنوعی: هر جا که او حضور دارد، آرامش و راحتی حاکم است و جهان پر از صفا و سکون می‌شود. اما هر جا که او نیست، همه چیز به هم می‌ریزد و هرج و مرج و بلاها بوجود می‌آید.
هوش مصنوعی: در مورد سلامتی او، همه چیز به خوبی پیش می‌رود و وجود او به معنای وجود حکومت اسلام است.
هوش مصنوعی: هرچند که کسی پیش دیگران نمی‌تواند خود را به طور کامل نشان دهد، اما تو می‌توانی در حضور او به خودت بپردازی و از خطاهایت نترسی.
هوش مصنوعی: اگر کسی شایستگی دریافت خدمت خوب را دارد، باید به او خدمت نیکو کرد، زیرا که او سزاوار است.
هوش مصنوعی: او را به عنوان وزیری بزرگ و با اهمیت در نظر بگیرید، زیرا او بر کل جهان و همه چیز حکومت می‌کند.
هوش مصنوعی: هرچند که مقام و منصب او عظیم و با شکوه است، ولی این شکوه و بزرگی به واسطه مقام وزارت اوست که در حقیقت به عظمت و بزرگی خداوند تعلق دارد.
هوش مصنوعی: من او را به همان شکلی که هست نمی‌شناسم، اما سال‌هاست که به خاطر این گمان، او را ستایش می‌کنم. دل من همچنان در این وسواس گرفتار است.
هوش مصنوعی: وقتی درباره فضل و کفایت او صحبت می‌کنیم، این سوال پیش می‌آید که آیا برای این صفات او حد و مرزی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: فرخ پی محبوب و سعادتمند است و بر تمام سرزمین‌ها و دنیا حاکمیت دارد. این وضعیت ایمنی و نعمت زیادی که در اختیار دارد، نشانی از موفقیت اوست.
هوش مصنوعی: شوق و هیجان ناشی از حضور آن بزرگوار در سراسر جهان کاهش یافت، اما در دل هر فردی شادابی و سرور بیشتری ایجاد شد و از غم و اندوه کاسته شد.
هوش مصنوعی: اگر کسی نسبت به پادشاه و خانواده‌اش محبت و احترام نشان دهد، آن پادشاه نیز بایسته است که به او توجه و محبت کند.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال احترام و رحمت پادشاه است و از خوبی‌های او بهره‌مند می‌شود، سزاوار این نعمت‌هاست.
هوش مصنوعی: همیشه نیک خواهی خواجه به فکر ملکت است، زیرا دل خواجه همچون پرنده‌ای است که در حال پرواز به سمت شاه است.
هوش مصنوعی: دوستان شاه جهان با هم همدل و یک‌زبان هستند، اما با دشمنانش هر سال احساس دل‌زدگی و دوگانگی دارد.
هوش مصنوعی: در چشم دشمنانش به اندازه یک سوزن کوچک و بی‌اهمیت دیده می‌شود، اما در چشم دوستانش مانند یک توت بزرگ و شیرین مهم و قابل توجه است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان بر فراز زمین قرار دارد، و این زمین که زیر آسمان است به پایین افتاده است.
هوش مصنوعی: آرزو می‌کنم که تلاش و همت تو همچون افتخارات بزرگ، در آسمان بلندی قرار گیرد و به موفقیت‌های بزرگ دست یابی.
هوش مصنوعی: این دو مقام بزرگ، همیشه و به طور پیوسته، برای تو و پادشاهی تو آرزوی ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درد مرا بگیتی دارو پدید نیست
دردی که از فراق بود درد بی دواست
گنجی است عاشقان را صبر ار نگه کنی
کو روی زرد سرخ کند پشت گوژ راست
ای فعل تو ستوده و گفتارهات راست
دایم ترا بفضل و بآزادگی هواست
از کوشش تو شاه، بهر جای هیبتست
وز بخشش تو میر بهر خانه یی نواست
فضل ترا همی نبود منتهی پدید
[...]
این تخت سخت گنبد گردان سرای ماست
یا خود یکی بلند و بی‌آسایش آسیاست
لا بل که هر کسیش به مقدار علم خویش
ایدون گمان برد که «خود این ساخته مراست»
داناش گفت «معدن چون و چراست این»
[...]
ای با خدای و با همه خلق خدای راست
از داد و راستی همه پیروزئی تراست
ملک تو همچو رنج بداندیش تو فزون
رنج تو همچو ملک بداندیش تو بکاست
طبع تو پاک و جان تو پاک و تن تو پاک
[...]
اندر تنور روی چو سوسن فرو بری
چون شمع و گل برآری بازار تنور راست
تا بر سر تنوری می ترسم از تو ز انک
طوفان نوح گاه نخست از تنور خاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.