|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و خاص بودن یک خط اشاره می‌کند. او می‌گوید که این خط مانند مشک ناب، خالص و زیباست و همچنین در مقایسه با زنگی که مانع دیده شدن آن است، بروز می‌کند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که این خط همچون نقشی بر آب، ناپایدار و از جذابیت آن کم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: ای دل، آیا تو نمی‌دانی که آن خط زیبا چون مشک خالص است، از آن‌رو که در پشت زنگ‌ها و حجاب‌ها پنهان است؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خطی که از شام آمده و به آفتاب می‌نگرد، واقعی و پایدار نیست و در واقع، نشانه‌ای از حقیقتی عمیق‌تر است. در حقیقت، این خط به گونه‌ای ناپایدار است و به راحتی می‌تواند محو شود، مانند نقش‌هایی که بر روی آب رسم می‌شوند و دوام ندارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.