هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از افسردگی و ناامیدی در دوران هجرت صحبت می‌کند. او مانند فردی گم شده در تاریکی به نظر می‌رسد و امیدی به نجات ندارد. اما با این حال، انتظار دارد که مانند حضرت خضر، روزی در این تاریکی‌ها، خداوند متعال او را به سمت آب حیات هدایت کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از افسردگی و ناامیدی در دوران هجرت صحبت می‌کند. او مانند فردی گم شده در تاریکی به نظر می‌رسد و امیدی به نجات ندارد. اما با این حال، انتظار دارد که مانند حضرت خضر، روزی در این تاریکی‌ها، خداوند متعال او را به سمت آب حیات هدایت کند.
هوش مصنوعی: در تاریکی هجرت، به تو ای معشوق با ویژگی‌های فوق‌العاده، راهی را گم کرده‌ام و هیچ امیدی به نجات و رهایی ندارم.
هوش مصنوعی: امیدوارم که مانند خضر، ناگهان در تاریکی‌ها، خداوند تو را خوشنود کند و تو را به آب حیات برساند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای زهر غم تو در دلم آب حیات
و ای عشوه عشق تو مرا راه نجات
گفتی: ببرم جان تو ای حور صفات؟
جان از تو مرا دریغ باشد؟ هیهات!
لعل تو ازان زمرد آورد نبات
تا باید از افعی دو زلف تو نجات
برگرد لب تو سبلت سبز تو هست
چون جامه خضر بر لب آب حیات
چه آتش و چه خیانت از روی صفات
خائن رهد از آتش دوزخ هیهات
یک شعله از آتش و زمینی خرمن
یک ذره خیانت و جهانی درکات
آن روح که بسته بود در نقش صفات
از پرتو مصطفی درآمد بر ذات
واندم که روان گشت ز شادی میگفت
شادی روان مصطفی را صلوات
ای لعل لبت مایه‌دهِ آب حیات
بوسی بده از نصاب حُسنت به زکات
دامن ز من اندر مکش ای جان و جهان
کز صحبت چوب بید نگریخت نبات
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.