هر مصور کان جمال و صورت موزون کشد
حیرتش گیرد که ناز و غمزه ی او چون کشد
تشنهٔ وصلت ز دست ساقیان چشم و دل
کاسه‌های خون بیاد آن لب میگون کشد
وقت آن مست محبت خوش که در بزم وصال
ساغر دردی ز یاران دگر افزون کشد
در حریم دیده و دل آمدی دامن کشان
باش تا جان رخت هستی زین میان بیرون کشد
گوهر لعلت دمی صد بار در بحر خیال
غنچه ی اشک جگرگون مرا در خون کشد
آنکه کلکش سحر پردازد در اوراق خیال
صورت لعلش بصد افسانه و افسون کشد
کافر چین گر ببیند صورت احوال من
رخت صورتخانه را از گریه در جیحون کشد
محمل لیلی اگر بر مه رساند روزگار
عاقبت روزی عنانش جانب مجنون کشد
رشتهٔ جان فغانی بگسلد از بند غم
گرنه هر دم آه سردی از دل محزون کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر آن بر شاعر است. شاعر با توصیف کمال و هنرمندی زیبایی او، حیرت و شگفتی خود را بیان می‌کند. او به تشنگی و عطش خود برای رسیدن به معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید چگونه عشق و وصال او درد و شوق را در دلش بیشتر می‌کند. در حریم عشق، شاعر به قدرتی اشاره می‌کند که این عشق می‌تواند او را از دنیای مادی جدا کند. همچنین به زخم‌هایی که معشوق به دل او می‌زند و تأثیر عمیق عشق بر وجودش می‌پردازد. در نهایت، او از رنج و غم ناشی از دوری و جدایی از معشوق سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که عشق واقعی می‌تواند انسان را تا مرز جنون و دیوانگی بکشاند.
هوش مصنوعی: هر هنرمندی که بخواهد زیبایی و چهره‌ای دلنشین را نقاشی کند، حیرت‌زده می‌شود که چطور ناز و لطف آن فرد را به تصویر بکشد.
هوش مصنوعی: فردی که در انتظار وصل و دیدار معشوق است، به خاطر یاد لب‌های زیبا و دل‌انگیز او، چشمانش به شدت تشنه می‌شود و دلش به درد می‌آید. مثل اینکه حرص و حسرت او باعث می‌شود همواره در فکر و ذهنش تصاویری از آن لب‌ها و لحظه‌های شیرین ارتباط با او باشد.
هوش مصنوعی: زمانی است که عشق در دل وجود دارد و در مراسم وصال، پیمانه‌ای پر از درد از یاران دیگر به دل می‌نشیند.
هوش مصنوعی: در جایی که چشم و دل من به تو تعلق دارد، با چادر دلتنگی خود وارد شو؛ زیرا تا زمانی که جان من در وجود تو وجود دارد، تو می‌توانی مرا به دنیای دیگر بکشی.
هوش مصنوعی: من به خاطر ارزش و زیبایی تو، بارها در دنیای خیال غرق می‌شوم و اشک‌های ناشی از درد و غم دل مرا به شدت آزار می‌دهد.
هوش مصنوعی: کسی که با نبوغ و ذوقش، طرح و نقش زیبایی را بر روی صفحات خیالش به وجود می‌آورد و در وصف جمال او، صدها داستان و جادو می‌سازد.
هوش مصنوعی: اگر کافر چینی روزگار و حال من را ببیند، چنان غمگین می‌شود که لباسش را از اشک در رودخانه باید بشوید.
هوش مصنوعی: اگر روزی محمل لیلی به دست روزگار به مردی مانند مجنون برسد، سرانجام روزی عنان این محمل به سوی مجنون خواهد رفت.
هوش مصنوعی: اگر دلی از غم رها نشود، بی‌تردید هر لحظه ناله‌ای از آن برخواهد خاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.