نیم بی‌تو دمی بی‌غم، کجایی؟
ندارم بی‌تو دل خرم، کجایی؟
به بویت زنده‌ام هر جا که هستی
به رویت آرزومندم، کجایی؟
نیایی نزد این رنجور یک دم
نپرسی حال این درهم، کجایی؟
چو روی تو نبینم هر سحرگاه
بنالم زار: کای همدم، کجایی؟
ز من هر دم برآید ناله و آه
چو یاد آید رخت هر دم، کجایی؟
درآ شاد از درم: کز آرزویت
به جان آمد دل پر غم، کجایی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساس تنهایی و دل تنگی خود اشاره می‌کند. او از یار خود می‌خواهد که بیاید و حال او را بپرسد، زیرا بدون حضور او هیچ خوشی و آرامشی ندارد. شاعر به یاد یارش دچار درد و رنج است و هر لحظه او را به یاد می‌آورد. او در آرزوی دیدار یار است و دوست دارد که بی‌خبر نرود. حال او بسیار نابسامان است و به شدت دلتنگی و کمبود یار را احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: نیمه شب بدون تو، آرامش ندارم، کجایی؟ بدون تو قلب شاد و خوشحالی ندارم، کجایی؟
هوش مصنوعی: وقتی که بوی تو را حس می‌کنم، احساس زندگی می‌کنم. هر جا که هستی به دیدن تو خیلی منتظر و آرزومندم، کجایی؟
هوش مصنوعی: به سراغ این دردکشیده نیایی و حتی لحظه‌ای حال و احوالش را نپرسی، پس کجاست و چه بر سرش آمده؟
هوش مصنوعی: هر صبح که چهره‌ات را نمی‌بینم، با دل‌شکستگی و ناراحتی ناله می‌زنم: ای یار، کجایی؟
هوش مصنوعی: هر لحظه از من صدای ناله و آه بلند می‌شود، چون به یاد تو می‌افتم، همیشه می‌پرسم چه‌کجایی؟
هوش مصنوعی: دخل خوشی به خانه‌ام بیا، چون دل پر از غم من به خاطر آرزوی تو به تنگ آمده است. کجایی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.