گنجور

 
ابن یمین

چون زلف بنفشه را صبا داد شکن

دم بی می لاله رنگ گلبوی مزن

خاصه بمضاحک اندر آمد بلبل

وز خنده بماند غنچه را باز دهن

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode