ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۸ ای سرو سهی قامت خوش رفتارم دریاب که شد گرچه نهان میدارم از زلف لفیف تو مضاعف دل من وز وعده اجوف تو ناقص کارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به محبوب خود که دارای قامت بلند و رفتار خوش است، می‌گوید که با وجود اینکه احساسات و عشقش را پنهان کرده، اما دلش به شدت تحت تاثیر زلف‌های او قرار گرفته و از وعده‌های توخالی او رنج می‌برد.
هوش مصنوعی: ای سرو قدبلند و خوش‌خلق من، لطفاً مرا دریاب، چون هرچند که در حال حاضر در کمین هستم، اما احساساتم را پنهان می‌کنم.
هوش مصنوعی: زلف‌های پیچیده و دلربای تو باعث شده که دل من دوچندان گرفتار شود و وعده‌های تو که خالی از حقیقت است، کار من را ناتمام گذاشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من صورت تو به دیده اندر دارم
کز دیده همی به رخ برش بنگارم
چندان صنما ز دیدگان خون بارم
تا صورت تو ز دیده بیرون آرم
تا جان دارم غم تو را غمخوارم
بی جان غم عشق تو به کس نسپارم
بیمارم و ناردان لبت پندارم
در بویهٔ آبی تنت بیمارم
گر آبی و ناردان مرا بسپاری
جان و تن خویشتن به تو بسپارم
کار آنچنان که آید بگذارم
عمر آنچنان که باید بگسارم
دل را ز کار گیتی برگیرم
تن را به حکم ایزد بسپارم
چون نیستم مقیم درین گیتی
[...]
در عشق چو نار کَفته شد رخسارم
از بس که برو سرشک خونین بارم
هرگه که سرشک دیده زو بردارم
چون پرده ز ناردانه بیرون آرم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.