ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۵ روزی بخوشی اگر توان برد بسر زنهار پسر انده بیهوده مخور کان نقش که یکبار بر آورد فلک ممکن نبود که آورد بار دگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما میگوید که اگر روزی خوشی به دست آوردیم، از آن لذت ببریم و از غم و اندوه بیمورد پرهیز کنیم. چرا که خوشیها و روزهای خوب تنها یک بار به سراغ ما میآیند و قادر نخواهند بود دوباره بازگردند.
هوش مصنوعی: اگر روزی فرصتی برای خوشحالی پیدا کردی، مراقب باش که پسر جان، به خودت فشار اضافی نیاور. بیهوده نگران نباش.
هوش مصنوعی: نقش و تصویر چیزی که یک بار از سوی آسمان خلق شده، هرگز ممکن نیست که دوباره تکرار شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحر
ترسنده، ز که؟ ز خصم، خصمش که؟ پدر
دادمش دو بوسه، بر کجا؟ بر لب تر
لب بُد؟ نه، چه بُد؟ عقیق، چون بُد؟ چو شکر
آمد برِ من. که؟ یار. کی؟ وقت سحر
ترسنده. ز که؟ ز خصم. خصمش که؟ پدر
دادمش دو بوسه. بر کجا؟ بر لب تر
لب بد؟ نه. چه بد؟ عقیق. چون بد؟ چو شکر
یا رب به دو نور دیدهٔ پیغمبر
یعنی بدو شمع دودمان حیدر
بر حال من از عین عنایت بنگر
دارم نظر آنکه نیفتم ز نظر
گفتم که مرا زغم به سه بوسه بخر
دل تافته گشتی و گران کردی سر
از بهر سه بوسه ای بت بوسه شمر
چو گاو به چرمگر، به من در منگر
لولا شقاوة جدی ما عرفتکم
ان الشقی الذی یشقی بمن غروا
الی اللّه کل الامر فی الخلق کله
ولیس الی المخلوق شیء من الامر
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.