هوش مصنوعی: در این بیت شاعر می‌گوید که بنده‌ای همچون سرو آزاد است که زیبایی و شکوهی چون بت را دارد. او به معشوقه‌اش اشاره می‌کند و از حسرت و تنگی روزگار سخن می‌گوید؛ به طوری که روزی دلش از دیدن زیبایی‌های او پر می‌شود. اما اکنون دچار ناگواری و تنگدستی شده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر می‌گوید که بنده‌ای همچون سرو آزاد است که زیبایی و شکوهی چون بت را دارد. او به معشوقه‌اش اشاره می‌کند و از حسرت و تنگی روزگار سخن می‌گوید؛ به طوری که روزی دلش از دیدن زیبایی‌های او پر می‌شود. اما اکنون دچار ناگواری و تنگدستی شده است.
هوش مصنوعی: ای بنده، تو همچون سروی آزاد و زیبایی، مانند بت دوران که مادر فرزندانی نیستی که به دنیا آمده باشد.
هوش مصنوعی: روزی دلم به زیبایی و خوشی تو وابسته بود، اما اکنون به حال بدی افتاده‌ام و به تنگنا افتاده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ماه سخنگوی من ای حور نژاد
از حسن بزرگ ، کودک خرد نزاد
در سحر بدلبری شدستی استاد
این ساحری از که داری ای دلبر یاد
گر درد کند پای تو ای حور نژاد
از درد بدان که هر گزت درد مباد
آن درد منست بر منش رحم آید
از بهر شفاعتم به پای تو فتاد
گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد
زنهار مگو که کعبتین داد نداد
کان نقش که کرد رای شاهنشه یاد
در خدمت شاه روی بر خاک نهاد
ایزد همه ساله هست با مردم راد
بر مرد دری نبست تا ده نگشاد
ما را بدل خار بنی سروی داد
برداشت چراغکی و شمعی بنهاد
در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد
شو در ده تن که داد کس چرخ نداد
چون بار بلایی که قضا بر تو نهاد
تن دار چو کوه باش و بی باک چو باد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.