ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۴

ای بنده بالای تو سرو آزاد

همچون تو بتی مادر ایام نزاد

روزی دلم دهان و چشم خوش تست

بیچاره نگر چه تنگ روزی افتاد