هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به محبوبش می‌گوید که با وجود زیبایی‌اش، رنگ چهره‌اش مانند ماه است، اما رنگ سیاه چشم‌هایش زیبا نیست. محبوب پاسخ می‌دهد که نباید چنین سخنی بگویی چون من نیز مانند گل لاله‌ای هستم که رنگ سیاه دارد. این گفت‌وگو نشان‌دهنده زیبا بودن حتی در عیب‌هاست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به محبوبش می‌گوید که با وجود زیبایی‌اش، رنگ چهره‌اش مانند ماه است، اما رنگ سیاه چشم‌هایش زیبا نیست. محبوب پاسخ می‌دهد که نباید چنین سخنی بگویی چون من نیز مانند گل لاله‌ای هستم که رنگ سیاه دارد. این گفت‌وگو نشان‌دهنده زیبا بودن حتی در عیب‌هاست.
هوش مصنوعی: به محبوبم گفتم: هرچند تو چون مه زیبایی، اما اینکه خط سیاه بر روی پیشانی‌ات وجود دارد، زیبا نیست.
هوش مصنوعی: گفت که اینطور صحبت نکن، زیرا من چهره‌ای مانند لاله دارم و در واقع من تکه‌ای از لاله سیاه هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خواجه ترا غم جمال ماهست
اندیشهٔ باغ و راغ و خرمن گاهست
ما سوختگان عالم تجریدیم
ما را غم لا اله الا اللهست
برخاک درت بخت مرا بخوابگهست
در کوی تو جان بقیمت خاک رهست
در دور تو نام پارسایی گنهست
در عهد غم تو روی شادی سیهست
باشه که بخوبی رخش افزون ز مهست
گر نرد ندیمانه نبازیم بهست
با شاه نیارم بگرو برد از آنک
هر چیز که هست بنده را زان شهست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.