گنجور

 
ابن یمین فریومدی

گفتم صنما گر چه رخت همچو مهست

لیکن رقم سیاه بروی نه بهست

گفتا که چنین مگوی من لاله رخم

آخر نه که پاره ئی ز لاله سیهست